Κάτοικος Βούλας, με ένα εντυπωσιακό βιογραφικό σε επαγγελματικό και πολιτικό επίπεδο, η Αλεξάνδρα Πάλλη ως αριστίνδην μέλος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, έζησε από κοντά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού και μας μεταφέρει εντυπώσεις, στιγμές και συμπεράσματα μιας από τις ελάχιστες διοργανώσεις (αν όχι της μόνης) που καταφέρνουν να μαγνητίσουν τα βλέμματα και το ενδιαφέρον όλου του κόσμου ταυτόχρονα.
Υποστηρίζει ότι το διαφορετικό στοιχείο της συγκεκριμένης Ολυμπιάδας ήταν η συμμόρφωση με τους 17 στόχους της βιώσιμης ανάπτυξης που έχει θέσει ο ΟΗΕ και όχι κάποια άνωθεν επιβληθείσα πολιτική ατζέντα. Η επιλογή αυτή αποτυπώθηκε σε μια σειρά από χαρακτηριστικά των φετινών Αγώνων, όπως η επιλογή μικρομεσαίων επιχειρήσεων για την τροφοδοσία του Ολυμπιακού Χωριού και συγκεκριμένες αισθητικές επιλογές στην τελετή έναρξης των Αγώνων που σχολιάστηκαν αρνητικά.
Καθώς η Αλεξάνδρα Πάλλη προεδρεύει στην υποεπιτροπή Αθλητισμός και Περιβάλλον της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, σημείωσε με σχολαστικότητα την ιδιαιτερότητα των Αγώνων στο Παρίσι που άφησαν ένα μοναδικό φιλοπεριβαλλοντικό στίγμα, ανεξάρτητα από την όποια αστοχία σημειώθηκε σχετικά με την καθαρότητα των υδάτων στο Σηκουάνα: Χρήση των υπαρχουσών αθλητικών υποδομών, δραστική μείωση του αποτυπώματος άνθρακα στο 50% σε σχέση με τους προηγούμενους αγώνες, ενεργειακή αποδοτικότητα, πλήρες σχέδιο αξιοποίησης κάθε καινούργιας υποδομής.
Στο καθαρά αθλητικό κομμάτι, υπογραμμίζει τις μεγάλες επιτυχίες της ελληνικής αποστολής προσθέτοντας ότι αγωνίστηκαν σε ένα πολύ ανταγωνιστικό περιβάλλον υψηλότατου επιπέδου. Της έκανε εντύπωση το φιλαθλητικό πνεύμα συναδέλφωσης και ευγενούς άμιλλας που παρατήρησε τόσο στους αγωνιστικούς χώρους, όσο και στις κερκίδες, σχολιάζοντας ότι όλοι έγιναν «μια οικογένεια».
Η Αλεξάνδρα Πάλλη σήμερα είναι επίσης αντιπεριφερειάρχης Επιχειρηματικότητας και Ευρωπαϊκού Προγραμματισμού, εκλεγμένη στο Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής με την παράταξη του Νίκου Χαρδαλιά το 2023. Ακόμη, μεταξύ άλλων ιδιοτήτων της και παράλληλα με τις επαγγελματικές της δραστηριότητες, είναι πρόεδρος στο Ελληνικό Δίκτυο για την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη.
Ποιες στιγμές της διοργάνωσης ξεχωρίσατε με θετικό τρόπο;
Ήταν συνολικά μια πολύ μεγάλη εμπειρία. Ήταν η πρώτη φορά που πήγα σε Ολυμπιακούς Αγώνες και έζησα ως μέλος της ΕΟΕ από κοντά την προετοιμασία των αθλητών. Ήταν ένα πολύ μεγάλο εγχείρημα. Κράτησα τη στιγμή που μπήκαμε όλοι μαζί στο αεροπλάνο με όλη την ομάδα, τους αθλητές και τους προπονητές και υπήρχε μια πολύ ζεστή γιορτινή ατμόσφαιρα. Ήταν επίσης απίστευτες οι στιγμές στον στίβο, όταν ο Μανόλο Καραλής κέρδισε το χάλκινο μετάλλιο. Ήταν γεμάτο το «Σταντ ντε Φρανς», όλο το γήπεδο είχε ένα συναίσθημα και δύναμη. Το ρυθμικό χειροκρότημα όλου του σταδίου που συντονίζεται με τον αθλητή δεν περιγράφεται ως αίσθημα, δεν φτάνει αυτό στην τηλεοπτική μετάδοση. Επίσης, δεν θα ξεχάσω στο Ρολάν Γκαρός την αναμέτρηση μεταξύ Τζόκοβιτς και Ναδάλ, έβλεπες δύο γίγαντες του αθλήματος, δύο πρωταθλητές με συγκλονιστική δύναμη να βγαίνει προς τα έξω. Ο κόσμος εκεί χειροκροτούσε την προσπάθεια και των δύο ανεξάρτητα από το ποιον υποστήριζε. Έβλεπες ζωντανά αυτή την αρχή του αθλητισμού, όπου όλοι γίνονται μια οικογένεια. Παρακολουθήσαμε φυσικά και όλους τους Έλληνες αθλητές. Πολύ έντονη εμπειρία ήταν οι αγώνες υδατοσφαίρισης και των ανδρών και των γυναικών. Εκεί είδαμε φίλους άλλων χωρών να μας στηρίζουν και να φωνάζουν «Ελλάς, Ελλάς» μαζί μας. Η επίδοση του Λευτέρη Πετρούνια ήταν εντυπωσιακή, συναγωνιζόμενος με τους δύο Κινέζους. Στο Ολυμπιακό Χωριό που πήγα ως επισκέπτρια υπήρχε μια πιο χαλαρή ατμόσφαιρα. Ήταν κατ’ αρχάς πολύ συγκινητικό να βλέπεις ένα κτήριο ντυμένο με τις ελληνικές σημαίες. Έπειτα έβλεπες ένα οικογενειακό κλίμα. Οι προπονητές ήταν βέβαια συνέχεια στα «κόκκινα». Μια πολύ σοβαρή προσπάθεια, προσπάθεια χρόνων και κατάθεση ψυχής, όλα για το αγώνισμα του καθενός.
Πώς κρίνετε τις υποδομές;
Ήταν εντυπωσιακές οι υποδομές. Το Σταντ ντε Φρανς πολύ σωστά οργανωμένο και βέβαια γεμάτο. Το στάδιο της ξιφασκίας στο Γκραν Παλέ εξαιρετικό, το σκέιτ μπορντ και το μπιτς βόλεϊ είχαν στηθεί στον Πύργο του Άιφελ, μια όμορφη διαμόρφωση. Στους κήπους των Βερσαλλιών είδαμε τους αγώνες της ιππασίας. Είδαμε μπάσκετ στη Λιλ, την εθνική μας με τον Αντετονκούμπο, μια πολύ δυνατή εμπειρία. Οι Γάλλοι τα πήγαν περίφημα στις υποδομές. Να προσθέσω ότι το Ολυμπιακό Χωριό χωροθετήθηκε σε μια υποβαθμισμένη συνοικία του Παρισιού, όμως στόχος είναι όλο το συγκρότημα με τις βοηθητικές του υποδομές να δοθεί για εργατικές κατοικίες. Εντύπωση μου έκανε ακόμη ότι οι χρησιμοποίησαν πολλές γαλλικές μικρομεσαίες επιχειρήσεις για την εφοδιαστική αλυσίδα των αγώνων. Πέρα από το αγωνιστικό κομμάτι, στοίχημα των συγκεκριμένων αγώνων ήταν και η βιωσιμότητα. Για το λόγο αυτό δεν υπήρχε κλιματισμός στο Ολυμπιακό Χωριό. Ήταν ένα διαφορετικό Παρίσι από αυτό που έχουμε γνωρίσει. Για να φτάσεις στο Σηκουάνα χρειαζόσουν ειδική διαπίστευση και μεγάλη πορεία με τα πόδια. Είχαν κλείσει όλοι οι δρόμοι για λόγους ασφαλείας. Υπήρχε αισθητά λιγότερος κόσμος.
Είστε από τους θαυμαστές ή τους επικριτές της τελετής έναρξης των Αγώνων;
Δεν πιστεύω ότι υπάρχει αποκλειστικά άσπρο και μαύρο. Η αλήθεια είναι ότι την περίμενα κάπως διαφορετική από όσα είχα ακούσει. Υπήρχαν κομμάτια της τελετής έναρξης που μου άρεσαν, όπως ο Ολυμπιακός Ύμνος που τραγουδήθηκε στα Ελληνικά, μου άρεσε που η ομάδα μας πέρασε στο πλοιάριο με τις μεγάλες σημαίες στο Σηκουάνα, ήταν ωραίος ο ασημένιος ιππέας που παρέδωσε τη σημαία, εντυπωσιακό το αερόστατο όπου άναψε η φλόγα, εξαιρετική η Σελίν Ντιόν. Κάποια σημεία ήταν πολύ ωραία. Θεωρώ ότι ήταν περισσότερο τηλεοπτικό ως θέαμα. Επίσης, χάλασε πολλά η βροχή, ήταν μεγάλη ταλαιπωρία για όλους και για τους ηγέτες φυσικά.
Διατυπώνεται η επίκριση ότι αυτοί οι Αγώνες είχαν μια πολιτική ατζέντα. Τι είδατε;
Το ολυμπιακό πνεύμα από τα αρχαία χρόνια εστιάζει στην εκεχειρία για χάρη της ευγενούς άμιλλας. Βέβαια, δεν είναι πια τόσο ρομαντικά τα πράγματα, σίγουρα όμως μέσα στον αθλητικό κόσμο δεν είχαμε τριβές σε σχέση με τους πολέμους, ούτε με πολιτικά ζητήματα. Η πολιτική υπήρχε μόνο στη γαλλική επικαιρότητα με τις εκλογές, έξω από εμάς.
Το επεισόδιο της δολιοφθοράς στον σιδηρόδρομο πώς το ζήσατε;
Οι διοργανωτές έδωσαν στην ολυμπιακή οικογένεια μια κάρτα για τις συγκοινωνίες και μας παρότρυναν να χρησιμοποιούμε τα μέσα σταθερής τροχιάς του Παρισιού. Όταν συνέβη το συγκεκριμένο περιστατικό μας ξάφνιασε, γιατί δεν μπορούσαμε να πιστέψουμε ότι κάτι τόσο σοβαρό πέρασε από αυτά τα δρακόντεια μέτρα ασφάλειας. Βλέπαμε παντού αστυνομία και ειδικές δυνάμεις. Όλο αυτό όμως κράτησε μόλις μισή ημέρα. Στον ολυμπιακό χώρο δεν πέρασε τόσο όσο ακούστηκε στις ειδήσεις.
Στα περιβαλλοντικά θέματα πώς τα πήγαν το Παρίσι;
Αυτοί οι Αγώνες είχαν το στοίχημα να γίνουν η πρώτη διοργάνωση με το 50% του αποτυπώματος άνθρακα που είχαν οι Αγώνες του Τόκιο και του Λονδίνου. Πραγματικά, δεν οικοδόμησαν νέα κτήρια και κάθε απαιτούμενη νέα κατασκευή ήταν αποσυναρμολογούμενη, επομένως δεν άφησαν κανένα αναξιοποίητο ακίνητο. Δεν υπήρχε πουθενά πλαστικό. Με το στοίχημα του Σηκουάνα μάλλον δεν τα πήγαν καλά, διότι δεν κατάφεραν να τον καθαρίσουν όσο θα ήθελαν. Οι μετακινήσεις γίνονταν με ηλεκτρικά οχήματα και όλα τα υλικά ήταν ανακυκλώσιμα. Επίσης τα γεύματα που προσφέρονταν ήταν κατά βάση φυτικής προέλευσης. Όλα οργανώθηκαν σε αυτό το πλαίσιο. Τα θέματα της συμπερίληψης εντάσσονται επίσης στους στόχους του ΟΗΕ για μια βιώσιμη ανάπτυξη. Για τον λόγο αυτό πιστεύω ότι υπήρχαν και στην τελετή έναρξης.
Να προσθέσω ότι κι εμείς είμαστε ιδιαίτερα ευαίσθητοι στον τομέα αυτόν έχοντας ως χώρα προσχωρήσει μαζί με άλλες 191 στους 17 στόχους βιώσιμης ανάπτυξης του ΟΗΕ. Στην Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή συστήσαμε την Επιτροπή Αθλητισμός και Περιβάλλον στην οποία είμαι πρόεδρος. Υπογράψαμε με τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή την ένταξή μας στην ομάδα Αθλητισμός για την Κλιματική Δράση, κάτι πολύ σημαντικό για το πεδίο αυτό. Επίσης, κατά τη διάρκεια των αγώνων σε μια ειδική εκδήλωση υπογράψαμε ως Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή τη διακήρυξη «Αθλητισμός για τη Φύση» ένα πλαίσιο περιβαλλοντικών δεσμεύσεων στο οποίο συμμετέχουν πολλές χώρες και έχει στόχο την προστασία και αποκατάσταση της φύσης, την προώθηση πράσινων πρακτικών και της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης. Στο πάνελ της εκδήλωσης στο οποίο συμμετείχα συντονίστρια ήταν η Λίνα Τέιλορ, Αμερικανίδα ολυμπιονίκης του μπιτς βόλεϊ.
Πώς αισθάνεται ένας Έλληνας στους Ολυμπιακούς μιας ξένης χώρας;
Η χώρα μας έχει ένα πλεονέκτημα. Αναγνωρίζεται ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες γεννήθηκαν στην Ελλάδα και για το λόγο αυτό είμαστε η πρώτη σημαία που μπαίνει στο γήπεδο – το πρώτο καραβάκι στον Σηκουάνα στην προκειμένη περίπτωση – και βέβαια ήταν κάτι συγκινητικό και τιμητικό. Με ρώτησε στις κερκίδες ένας Βραζιλιάνος γιατί προηγούμαστε εμείς και του εξήγησα σύντομα την ιστορία των Αγώνων. Θεωρώ πραγματικά προνόμιο που είδα από κοντά τους Αγώνες και ήταν κάτι συγκινητικό. Έβλεπες να προτάσσεται το «μαζί» και να υποχωρεί το «εγώ». Αυτό που αφηρημένα ονομάζουμε ολυμπιακές αξίες και ολυμπιακό ιδεώδες, τελικά υπάρχει, το ζεις.
Πώς κρίνετε την κατάταξη της χώρας και τις αθλητικές επιδόσεις;
Πολύ θετικά. Οι αθλητές μας ήταν τις πρώτες ημέρες αγχωμένοι, αλλά πήγαμε πάρα πολύ καλά με τα 8 μετάλλια, τα οποία κερδήθηκαν δύσκολα.
Αυτές οι επιτυχίες μπορούν να κεφαλαιοποιηθούν κατά κάποιον τρόπο ώστε να ενισχύσουν τον μαζικό αθλητισμό στη χώρα μας;
Γενικά ο αθλητισμός και πιο ειδικά οι ολυμπιονίκες έχουν μια πάρα πολύ δυνατή φωνή. Επίσης οι ολυμπιονίκες μας έχουν μια δυνατή ομάδα, παλαίμαχοι και ενεργοί, οι οποίοι προσπαθούν να βοηθούν παντού. Πηγαίνουν σε σχολεία και μιλούν για τον αθλητισμό, το περιβάλλον, τα ναρκωτικά και το αλκοόλ. Μιλούν σε δασκάλους, βοηθούν άλλους αθλητές. Η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή έχει συστήσει την Εθνική Ολυμπιακή Ακαδημία με σκοπό την προώθηση της φιλοσοφίας του ολυμπισμού και των ολυμπιακών ιδεωδών, που εκπονεί πολλά προγράμματα σε σχολεία. Ένα από αυτά στοχεύει σε παιδιά προσφύγων βοηθώντας τα να ενταχθούν στην κοινωνία μας μέσω του αθλητισμού και να μείνουν μακριά από κακοτοπιές. Ένας ολυμπιονίκης εμπνέει. Στη δική μας επιτροπή Αθλητισμός και Περιβάλλον έχουμε και αθλητές ως μέλη. Δείτε τους αθλητές που διακρίθηκαν στο Παρίσι, είναι όλοι τους πολύ ξεχωριστές προσωπικότητες. Είναι σοβαρά παιδιά, αγαπημένα μεταξύ τους, μια δεμένη ομάδα.
