Μια λεπτή και πνευματώδη κωμωδία που άφησε εξαιρετικές εντυπώσεις παρουσίασε στο Δημοτικό Θέατρο Βάρης την Παρασκευή 26 Μαΐου μια ομάδα νέων ηθοποιών, μεταξύ των οποίων η Αντιγόνη Μακρή, πρόεδρος του πολιτιστικού συλλόγου της πόλης «Τριλογία».
Η παράσταση My life in Art του Βρετανού συγγραφέα Άντριου Κόουι, σε σκηνοθεσία του Θοδωρή Βουρνά και απόδοση της Κατερίνας Βαϊμάκη, ανέβηκε το προηγούμενο διάστημα στο θέατρο Vault και ήρθε για μία βραδιά στο τοπικό κοινό με πρωτοβουλία του Τμήματος Πολιτισμού του Δήμου Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης.
Οι ηθοποιοί του My life in Art υποδύονται ηθοποιούς και η παράσταση εγκιβωτίζει μια άλλη παράσταση, που όλο προετοιμάζεται αλλά ποτέ δεν δίνεται. Έχει διακειμενικό ενδιαφέρον ότι το έργο που προετοιμάζουν οι τρεις χαρακτήρες του My life in Art είναι μια θεατρική διασκευή του επικού ποιήματος Δον Ζουάν που έγραψε ο λόρδος Μπάιρον. Η σατιρική έμμετρη μετάφραση των αποσπασμάτων από το έργο αυτό δεν περνά απαρατήρητη και διαχέει με τον τρόπο της ένα κύμα ευθυμίας και σπιρτάδας στην αίθουσα.
Ο σκηνοθέτης Γκράχαμ (Αλέξανδρος Δαβιλάς) και οι δύο ηθοποιοί του (Αντιγόνη Μακρή, Ορέστης Τουλιάτος) θέλουν να εντρυφήσουν πρώτα στο ρομαντικό κείμενο του Μπάιρον για να αποδώσουν την πραγματική του ένταση. Στις δραματικές ασκήσεις και στις πρόβες, η πραγματικότητα διεισδύει στη μυθοπλασία και οι ερωτικές νύξεις και διαθέσεις του ενός για τον άλλο διαμορφώνουν ένα παράδοξο ερωτικό τρίγωνο που υπερβαίνει τις επαγγελματικές σχέσεις.
Τα σχόλια του έργου για την πραγματική αγάπη και τον περιστασιακό έρωτα, για την ομοφυλοφιλία και την απιστία, είναι καίρια και πολύ σύγχρονα, διαγράφοντας αυτοκριτικά τα αδιέξοδα του κόσμου του θεάματος αλλά και τη μοναξιά στους νέους της πόλης.
Οι τρεις ηθοποιοί απέδωσαν άριστα με τη χροιά και το ύφος τους τη λεπτή ειρωνεία που διατρέχει το κείμενο, σωματοποίησαν σαγηνευτικά τα πιο προκλητικά του σημεία και έδωσαν εξαιρετικό ρυθμό με τους καταιγιστικούς τους διαλόγους. Ανοίγοντας ένα παράθυρο στη μικροκοινωνία του θεάτρου, μας αποκάλυψαν τις συναισθηματικές και συνειδησιακές περιπέτειες που βιώνει το πιο ευαίσθητο κομμάτι στον κόσμο του θεάματος. Η αναζήτηση της ταυτότητας και οι εσωτερικές ανασφάλειες αποκαλύπτονται από προσγειωμένους, προσιτούς και εύθυμους χαρακτήρες που γίνονται κωμικοί με τον δύσκολο τρόπο, αυτόν της πνευματώδους ειλικρίνειας.
Μια πολύ καλή παράσταση.
Αναδημοσίευση από την εφημερίδα Δημοσιογράφος, φύλλο 59, 3 Ιουνίου 2023
