Την επίσημη αναγνώριση και καθιέρωση του όρου γυναικοκτονία στην Ελλάδα ζητά η βουλευτής Ανατολικής Αττικής του ΜεΡΑ25 Μαρία Απατζίδη με δελτίο Τύπου που συνυπογράφει με τις βουλευτές του κόμματος Φωτεινή Μπακαδήμα και Σοφία Σακοράφα.
Στο ενδιαφέρον κείμενο κοινοβουλευτικής ερώτησης που κατέθεσαν με αφορμή την παγκόσμια ημέρα της γυναίκας στις 8 Μάρτη, σημειώνουν ότι “η μη αναγνώριση των έμφυλων κινήτρων του δράστη, είναι πιθανό να οδηγεί σε πρακτικές συγκάλυψης, υπόθαλψης, ή και κοινωνικής ανοχής. Αντιθέτως, η νομική αναγνώριση και ένταξη του όρου γυναικοκτονία στον Ποινικό Κώδικα θα λειτουργήσει αποτρεπτικά για τους μελλοντικούς θύτες, θα εμποδίσει την επαναθυματοποίηση των θυμάτων μετά θάνατον και θα συντελέσει στην διακριτή τιμωρία του θύτη ως δράστη ειδεχθούς σεξιστικού εγκλήματος”.
Οι γυναίκες βουλευτές υπογραμμίζουν ακόμη ότι “η επίσημη αναγνώριση του όρου «γυναικοκτονία» από το νομικό σύστημα καθυστερεί αδικαιολόγητα στην Ελλάδα. Αίτημα και απαίτηση κάθε σύγχρονου πολίτη η υλοποίηση των δεσμεύσεων της χώρας μας για αντιμετώπιση της γυναικοκτονίας ως διακριτό ειδεχθές έγκλημα σεξιστικών αιτίων”.
Στο κείμενο παρατίθεται ένα αναλυτικό ιστορικό του όρου:
Σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Ισότητας Φύλου γυναικοκτονία είναι η δολοφονία γυναίκας ή κοριτσιού, η οποία διαπράττεται εξαιτίας του φύλου του θύματος. Η θανάτωση γυναικών ή θηλυκοτήτων από άνδρες, είναι ένα σεξιστικό έγκλημα και ως τέτοιο διακρίνεται από τις άλλες ανθρωποκτονίες επειδή αυτές «παραβίασαν» κοινωνικά/πατριαρχικά επιβεβλημένα πρότυπα και προσδοκίες συνδεόμενα με το γυναικείο φύλο.
Η λέξη γυναικοκτονία καταγράφηκε για πρώτη φορά στην Αγγλία το 1801. Το 1848, ο όρος δημοσιεύθηκε στο λεξικό νομικών όρων του Wharton. Το 1976 η φεμινίστρια συγγραφέας Ντιάνα Ράσελ χρησιμοποίησε αυτόν τον όρο στα ακτιβιστικά της κείμενα και τον καθιέρωσε στη σύγχρονη εποχή. Ο αγγλικός όρος femicide είναι πλέον διεθνής. Έχει υιοθετηθεί και χρησιμοποιείται από τον ΟΗΕ, τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, την ΕΕ. Σε χώρες της Λατινικής Αμερικής, η γυναικοκτονία (femicidio ) έχει αναγνωριστεί στον Ποινικό Κώδικα.
