Μία καινοτόμα και σημαντική απόφαση για τους φιλόζωους από το Ειρηνοδικείο Αθηνών που ανοίγει το δρόμο μετά από πληθώρα δικαστικών αποφάσεων που μέχρι τώρα φέρνουν τους ιδιοκτήτες σκύλων στο αδιέξοδο σημείο να εγκαταλείπουν ακόμα και τα σπίτια τους αν δεχθούν καταγγελία για γαυγίσματα σκύλων. Οπότε και αντιμετωπίζουν το ερώτημα να αποχωριστούν το σκύλο τους ή να μετακομίσουν μετά τις συνεχείς πιέσεις, καταγγελίες και ατέλειωτους δικαστικούς αγώνες με τον αντιφιλόζωο γείτονα;!;!
Τι συμβαίνει όμως στη πραγματικότητα; Είναι ενοχλητικά τα φυσιολογικά γαυγίσματα των σκύλων; Ή θα πρέπει να ξεπερνούν το όριο του ανεκτού για να θεωρηθούν ότι συνιστούν διατάραξη της κοινής ησυχίας; Και ποιό είναι αυτό το όριο;
Ζευγάρι φιλόζωων διατηρούσε δύο σκυλιά στη περιοχή της Βούλας σε μονοκατοικία, όπως και πολλοί άλλοι στη γειτονιά τόσο για λόγους φιλοζωίας όσο και φύλαξης. Τα δύο αυτά σκυλιά ο Sylvestro και η Jessica πρώην αδέσποτα, αποφάσισαν να κρατήσουν οι φιλόζωοι που τα περισυνέλλεξαν καθώς δεν επετεύχθη η προώθηση της υιοθεσίας τους. Συχνά τα ζώα αυλίζονταν χωρίς όμως να δημιουργήσουν κάποιο πρόβλημα στη γειτονιά ποτέ και σε κανέναν, εκτός από μία αντιφιλόζωη κυρία η οποία ξεκίνησε έναν δικαστικό αγώνα με σκοπό να απομακρυνθούν τα ζώα από το σπίτι επειδή δήθεν γαυγίζουν ασταμάτητα με ουρλιαχτά. Στο δικαστήριο παρέστη για λογαριασμό των φιλόζωων η δικηγόρος Νίκη Τηλιακού που σε συνεργασία με τη Ζωοφιλική Ενωσης Ηλιούπολης χειρίστηκε την υπόθεση.
Ο ισχυρισμός των ιδιοκτητών ότι τηρούνται οι κανόνες ευζωίας, τα ζώα είναι καλοταϊσμένα, υγιή τόσο σωματικά όσο και ψυχικά καθώς αυλίζονται και εκτονώνουν την ενέργεια τους με τον καθημερινό περίπατο και παιχνίδια και ότι δηλαδή δεν υποφέρουν από κάποιο νόσημα, ούτε έχουν κάποιο πρόβλημα για να ουρλιάζουν ακατάπαυστα, όπως διατείνεται ψευδώς η αντιφιλόζωη γειτόνισσα, αποδείχθηκε από μία σειρά αποδεικτικών μέσων εκδοθέντων από εμπειρογνώμονες.
Τη λύση έδωσε το Ειρηνοδικείο Αθηνών με την υπ’ αρ. 337/2020 Απόφαση (Διαδικασία Ασφαλιστικών Μέτρων) αναφέροντας επί λέξει στο σκεπτικό της ότι τα σκυλιά «έχουν ήρεμο και φιλικό χαρακτήρα καθώς οι ιδιοκτήτες τους προσφέρουν τις αναγκαίες ποσότητες τροφής και ύδατος και εξασφαλίζοντας την υγιεινή και τον περίπατό τους, ενώ επιπλέον απέχουν από κάθε συμπεριφορά κακοποίησης τους (λόγου χάριν επιβολή σωματικής τιμωρίας)». Έτσι η απόφαση δέχθηκε ότι τα γαυγίσματα «λαμβάνουν χώρα κατά το φυσιολογικώς αναμενόμενο, για σύντομα χρονικά διαστήματα κατόπιν συγκεκριμένων ερεθισμάτων (όπως είναι η προσέγγιση ξένου ζώου, γάτα πχ) και όχι επίμονα και εξακολουθητικά…συνεπώς η προκαλούμενη ενόχληση με κριτήριο το ανεκτό όριο θορύβου από το μέσο κανονικό κάτοικο μία αστικής περιοχής, δεν είναι ουσιαστική, λαμβανομένου υπόψη, προσέτι ότι το μίσθιο γειτνιάζει σε συγκοινωνιακό κόμβο μεγάλης κυκλοφορίας…καθώς και ότι κύνες διατηρούν και πολλοί άλλοι περίοικοι όχι μόνο από αισθήματα φιλοζωίας αλλά και για τη προστασία των περιουσιών τους έναντι του αυξημένου κινδύνου διαρρήξεων»
Και για τη σύγχρονη ελληνική κοινωνία που προσπαθούν να συμβιώσουν αρμονικά άνθρωποι και ζώα έχουμε μία δικαστική απόφαση που αναγνωρίζει ότι είναι φυσιολογικό να γαυγίζει ένας φιλικός σκύλος για σύντομο χρονικό διάστημα και όταν προκαλείται από κάποιο ερέθισμα. Αυτό κρίνεται ότι δεν αποτελεί ουσιαστική ενόχληση με κριτήριο το ανεκτό όριο θορύβου από το μέσο κανονικό κάτοικο μία αστικής περιοχής, στην οποία μάλιστα συνηθίζουν να διατηρούν σκυλιά και άλλοι περίοικοι.
Σημειώνουμε ότι το φυσιολογικό γαύγισμα ενός υγιούς και ήρεμου δεν ενοχλεί και δεν θα έπρεπε να ενοχλεί. Για λόγους καλής γειτονίας και με σκοπό την αρμονική συμβίωση φροντίζουμε κατά τον αυλισμό των σκύλων να τηρούμε πάντα τις διατάξεις περί κοινής ησυχίας (Αστυνομική διάταξη 3/1995 Μέτρα για την τήρηση της κοινής ησυχίας, όπως εγκρίθηκε με την 1023/2/37-ια/1996 απόφαση του Υπουργού Δημοσίας Τάξης (ΦΕΚ Β 15/12.1.1996).
