Μοιραστείτε το
Ο Δήμαρχος βραβεύει δημοσίως τον αντιδήμαρχο και ο φίλος τον στενό συνεργάτη.
Στον Δήμο Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης του 2016 μπορούν οι ίδιοι άνθρωποι να αλλάζουν “φανέλα” και να αλληλοθαυμάζονται ανταλλάσσοντας τιμητικές πλακέτες.
Ο λόγος για το τριήμερο αφιέρωμα στη Μικρασιατική Καταστροφή του Δήμου Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης, στην κορύφωση του οποίου, το Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2016, λίγο πριν βγει στη σκηνή ο Γιώργος Νταλάρας, έγινε ένα μικρό τελετουργικό.
Ο δήμαρχος Γρηγόρης Κωνσταντέλλος κάλεσε επί σκηνής τη διοίκηση του ΣΑΑΚ (Συνεταιρισμός Αποκατάστασης Ακτημόνων Καλλιεργητών Βούλας) και απένειμε στον αντιδήμαρχο Δημοσθένη Βαμβασάκη, πρόεδρο του εν λόγω Συλλόγου και από τους πιο στενούς συνοδοιπόρους του, τιμητική πλακέτα για τη δωρεά εκ μέρους του ΣΑΑΚ ενός οικοπέδου στη Βούλα, όπου πρόκειται να δομηθεί το 3ο Γυμνάσιο και Λύκειο της πόλης.
Το πρόβλημα δεν είναι μόνο ότι από τη συγκεκριμένη σκηνή έλειπε μια αίσθηση του μέτρου.
- Την αναγγελία της μεγάλης δωρεάς είχε κάνει πρώτη φορά ένα χρόνο νωρίτερα, τον Σεπτέμβριο του 2015 κατά τη διάρκεια του πρώτου μικρασιατικού φεστιβάλ ο ίδιος ο Δημοσθένης Βαμβασάκης από το μικρόφωνο της ίδιας σκηνής (δείτε εδώ το βίντεο).
- Η εξαγγελία της δωρεάς ανακοινώθηκε άλλωστε επισήμως από τον Γρηγόρη Κωνσταντέλλο τον Νοέμβριο του 2015 κατά τη δημόσια εκδήλωση απολογισμού της δημοτικής αρχής για τον πρώτο χρόνο της διοίκησής του (αναλυτικά εδώ).
- Και βέβαια το θέμα συζητήθηκε εκτενώς και στο Δημοτικό Συμβούλιο Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης τον ίδιο μήνα, όπου ακούστηκε από την ίδια την παράταξη Κωνσταντέλλου αλλά και από την αντιπολίτευση ο αντίλογος, ότι δηλαδή ο Συνεταιρισμός δωρίζει κάτι “που δεν είναι δικό του”.
Η κοινή λογική υπαγορεύει ότι εν έτει 2016 δεν υπάρχει κανένας “ακτήμονας καλλιεργητής” στη Βούλα, παρά μόνο απόγονοι των τότε προσφύγων, ο Συνεταιρισμός των οποίων σήμερα κατέχει ακίνητη περιουσία με μεγάλη αξία. Τα συμφέροντα όμως του ΣΑΑΚ στο παρελθόν και στο παρόν έρχονται σε κάποιες περιπτώσεις σε αντίθεση με το δημόσιο συμφέρον.
Είναι βέβαια πιο βολικό για τη σημερινή δημοτική διοίκηση να κλείσει αυτή η συζήτηση οριστικά εν μέσω βραβεύσεων και χειροκροτημάτων.
Όμως η μνήμη είναι επίμονη και όπως συμβαίνει και στην περίπτωση της Μικρασιατικής Καταστροφής, δεν πρέπει να είναι …επιλεκτική.
