Προκλητικά εικαστικά έργα που τα συνέχει μια πρωτότυπη ματιά στην πραγματικότητα και τις κοινωνικές σχέσεις περιλαμβάνει η έκθεση ἅμαdeus στην Blender Gallery της Γλυφάδας (Ζησιμοπούλου 4, Γλυφάδα, 16674) την οποία εμπενύστηκε ο Πάνος Λάμπρου.
Η έκθεση εγκαινιάζεται την Πέμπτη 18 Ιανουαρίου 2024 και θα διαρκέσει ως τις 17 Φεβρουαρίου 2024. Το ωράριο λειτουργίας της γκαλερί είναι Τρίτη 10:00-18:00, Τετάρτη – Παρασκευή – 10:00-20:00 και Σάββατο 12:00-16:00.
Συμμετέχουν οι εικαστικοί: Christina Anid, Alex Boisseau, Dimitris Delinikolas, Christophoros Doulgeris, Evangelos-Papadopoulos, Marina Gergov, Ioannis Georgakakis, Constantinos Hadzinikolaou, Kapetan MYΓΑC, Georgia Kotretsos, Vasiliki Lefkaditi, Christina Negrepontis, Panolabrou, Giorgos Papasotiriou, Kai Richter, Socos, Lydia Venieri.
Μερικά από τα έργα:
Πώς περιγράφει τη δημιουργία της έκθεσης η ιστορικός τέχνης Άλια Τσαγκάρη:
Η έκθεση ἅμαdeus αναπτύσσεται ως μια μετα-σύγχρονη σύνθεση, περιλαμβάνοντας έργα 17 Ελλήνων και διεθνών καλλιτεχνών. Η έκθεση αποτελεί μια εξερεύνηση των μη αιτιακών αρχών σύνδεσης που ενώνουν τα παρουσιαζόμενα έργα με το project D.E.U.S. Σχεδιασμένο από τον προορατικό καλλιτέχνη Πάνο Λάμπρου το 2018, το D.E.U.S. σηματοδοτεί μια διυποκειμενική πορεία στο ποιοτικό (qualitative) αμάλγαμα πληροφοριών που παρέχονται στην ανθρωπότητα. Επιδιώκοντας να εμβαθύνει στην πεμπτουσία των ανθρώπινων αισθήσεων καλλιεργεί παράλληλα την αγάπη και τo πραγματικό συμπάσχειν.
Ο τίτλος ἅμαdeus, απηχώντας τον αρχαίο ελληνικό όρο «ἅμα» που σημαίνει συγχρόνως, και συγκλίνοντας με τις λατινικές λέξεις “amare” και “deus,” διαμορφώνει μια θεοφορική ταυτότητα που φέρνει στο νου την αγάπη—είτε είναι προς, είτε είναι από τον Θεό.
Η έκθεση διερευνά τις ποικίλες συνθήκες, όπου τα πεδία του φανταστικού και του πραγματικού, του ζωντανού και του άψυχου, διασταυρώνονται. Αυτή η μετασχηματιστική χαρτογράφηση μετατρέπει την αντίθεση μεταξύ της τέχνης και της πραγματικότητας σε μια κρίσιμη εκγύμναση που διασαλεύει τα όρια μεταξύ αντίληψης και εξαπάτησης, ενώ συνδυάζει επίγειες απολαύσεις με υπερφυσικές τοπιογραφίες.
Ξεκινώντας μια αναζήτηση αισθησιασμού και αισθητηριακών ερεθισμάτων, οι συμμετέχοντες καλλιτέχνες βυθίζονται σκόπιμα σε καταστάσεις που διαταράσσουν τη διάκριση μεταξύ κυριολεξίας και αλληγορίας, απτού και φανταστικού. Αυτή η άσκηση, αμφισβητώντας τα όρια των εξαπατητικών λειτουργιών της αντίληψης, οδηγεί στην επαναστατική επαναδιαπραγμάτευση της ίδιας της πραγματικότητας. Τα όνειρα, οι ψευδαισθήσεις και οι προσομοιώσεις γίνονται πανίσχυροι αγωγοί που εξετάζουν τα ίδια τα όρια της ανθρώπινης αντίληψης, εμβαθύνοντας τα θεμέλια της πραγματικότητας. Μέσα από αυτή τη σκόπιμη εξαπάτηση, αναδύεται ένας νέος, τεχνητός τύπος του πραγματικού – μια έννοια που αμφισβητεί με τόλμη τα συμβατικά νοήματα και σηματοδοτεί μια βαθιά εξέλιξη στην καλλιτεχνική έκφραση.
Καθώς οι επισκέπτες περιηγούνται στην έκθεση, συναντούν την έννοια της Ετεροτοπίας. Υπό αυτό το φως, ο φυσικός χώρος της γκαλερί, γίνεται ο τόπος ενσωμάτωσης των πολλαπλών ασυμβίβαστων χώρων και διαφορετικών τοποθεσιών της εικονογραφίας των έργων, η καθεμία με το δικό της ξεχωριστό χαρακτήρα. Ταυτόχρονα, η συσσώρευση χρόνου, που διευκολύνεται από νέες τεχνολογικές μεθόδους, αποτελεί μια εξαίσια μορφή τέχνης, υπερβαίνοντας τους πεπερασμένους περιορισμούς του εγκόσμιου χρόνου. Αυτή η ιδιόμορφη ετεροχρονία διαπλέκει το ουράνιο με το γήινο, αποζημιώνοντας για την περατότητα του θνητού χρόνου με τα αιθέρια οράματα της διαχρονικής ζωής – μια εξερεύνηση που αψηφά τα συμβατικά όρια της χρονικής ύπαρξης, προσφέροντας έναν στοχαστικό χώρο, όπου το παράδοξο συναντά το εμβριθές.
Άλια Τσαγκάρη
