Τις φήμες περί «Ελβετών επενδυτών» και της προοπτικής ιδιωτικοποίησης του Ασκληπιείου διαψεύδει κατηγορηματικά ο διοικητής του νοσοκομείου, Ανδρέας Πλεμμένος, στη συνέντευξη που παραχώρησε στο τελευταίο φύλλο της εφημερίδας Δημοσιογράφος, υπογραμμίζοντας την κεντρική σημασία του δημόσιου συστήματος υγείας σε καιρό πανδημίας. Ο επικεφαλής του Ασκληπιείου αναλύει σε ποιο βαθμό μπορεί ο ιδιωτικός τομέας να συμβάλει σήμερα στη βελτίωση του ΕΣΥ και τονίζει ότι στόχος της σημερινής διοίκησης είναι η καθημερινή εφημερία του νοσοκομείου με όλες τις ειδικότητες.
Πώς ανταποκρίθηκε μέχρι στιγμής το Ασκληπιείο στην πρόκληση της πανδημίας;
Πριν ένα χρόνο, ως μεθοδολογία αντιμετώπισης της πανδημίας που τότε πλησίαζε επιλέξαμε να ελπίζουμε για το καλύτερο αλλά να προετοιμαζόμαστε για το χειρότερο. Υπολογίζοντας το δυσμενέστερο σενάριο, ήμασταν πάντα ένα βήμα μπροστά. Και μέχρι στιγμής, όλο αυτό απέδωσε. Πέρσι το καλοκαίρι ετοιμάσαμε δύο νέες πτέρυγες Covid-19. Αρκετοί τότε γιατροί αντέδρασαν επειδή θα έφευγαν από το συνηθισμένο. Το αποτέλεσμα όμως είναι γνωστό, μετά το καλοκαίρι χρειάστηκε να φτάσουμε τις 110 κλίνες Covid-19. Και ακριβώς επειδή είχαμε κάνει προετοιμασία και νέα διάταξη, δεν χρειάστηκε το Ασκληπιείο να κλείσει καμία κλινική για να αντιμετωπίσει τα περιστατικά αυτά. Δεν χρειάστηκε δηλαδή να κάνουμε τις κινήσεις πανικού στις οποίες προχώρησαν άλλα νοσοκομεία. Σήμερα, ευτυχώς, έχουμε μόλις 7 ασθενείς.
Αυτοί οι περίφημοι Ελβετοί επενδυτές στους οποίους διαβάσαμε ότι απευθύνεται ένα βίντεο παρουσίασης του νοσοκομείου που ετοιμάσατε, για τι ακριβώς ενδιαφέρονται;
Όπως καταλαβαίνετε, αν θέλαμε να κάνουμε κάτι εν κρυπτώ, δεν θα ανεβάζαμε ένα drone να παίρνει εικόνες μια καθημερινή πρωί και μάλιστα σε ημέρα εφημερίας. Πριν από περίπου ενάμιση μήνα μας προσέγγισε ο πρόεδρος του Ελληνοελβετικού Επιμελητηρίου ο οποίος είχε λάβει έγκριση από τον Γενικό Γραμματέα Υγείας να πάρει εικόνες από 5-6 κεντρικά νοσοκομεία της Ελλάδας, ώστε να παρουσιάσει το έργο τους και το πώς ανταποκρίθηκαν στην πρόκληση της πανδημίας. Η παρουσίαση έγινε στο πλαίσιο της θετικής δημοσιότητας που έλαβε παγκοσμίως η χώρα μας επειδή αντιμετώπισε τον κορονοϊό πολύ καλύτερα από άλλες πολύ πιο πλούσιες χώρες. Η καμπάνια αυτή δεν ήταν επικεντρωμένη λοιπόν στο Ασκληπιείο, είχε και άλλα 5 μεγάλα δημόσια νοσοκομεία. Δεν υπάρχουν λοιπόν κάποιοι κρυφοί ή φανεροί επενδυτές. Μόνος επενδυτής για το Ασκληπιείο είναι το κράτος. Τα χρήματα που θα λάβει η χώρα μας για παράδειγμα από το Ταμείο Ανάκαμψης, όπως δήλωσε ο πρωθυπουργός, θα επενδυθούν σε νέες υποδομές, ανάπτυξη του νοσοκομείου και ανασχεδιασμό του υγειονομικού χάρτη. Στο πλαίσιο αυτό, όσα νοσοκομεία είναι πιο οργανωμένα και παρουσιάσουν έτοιμα προγράμματα, θα έχουν μεγαλύτερη απορροφητικότητα. Δικός μου σκοπός είναι να αναπτύξω το Ασκληπιείο, να πάρω όσα περισσότερα έργα μπορώ. Φυσικά αυτό δεν είναι δική μου απόφαση, αλλά του υπουργείου που κρίνει τις προτάσεις που υποβάλλουμε.
Η ανακίνηση της ιστορίας περί «επενδυτών» είχε να κάνει με την προεκλογική περίοδο του Σωματείου. Ξέρετε, η δική μας διοίκηση εξαρχής έθεσε ως αρχές την αξιολόγηση και την αξιοκρατία και ποτέ δεν κοιτάξαμε πολιτική τοποθέτηση ή παρατάξεις. Όλες μου οι ενέργειες βρίσκονται στη λογική «ο καλύτερος άνθρωπος για την κατάλληλη θέση». Γι’ αυτό και δεν είχαμε ποτέ μέχρι σήμερα σχετικές αντιπαραθέσεις. Ελλείψει άλλου θέματος κάποιοι επινόησαν αυτό το στόρυ, ότι πουλιέται το νοσοκομείο. Όπως γνωρίζετε, είναι κάτι που ακούγεται από παλιά.
Δεν έχετε αντιληφθεί ποτέ από τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό ή την κυβέρνηση κάποια πρόθεση ή υπόνοια ότι επίκειται η ιδιωτικοποίηση του νοσοκομείου;
Από την αρχή της θητείας μου και μέχρι σήμερα ουδέποτε ανακινήθηκε τέτοιο θέμα ή συζήτηση, ούτε καν ως υπόνοια. Πρέπει να ξέρετε ότι όταν «σηκώθηκε» το θέμα με το βίντεο, ζήτησα να παρέμβω ενημερωτικά στη γενική συνέλευση των εργαζομένων όμως μου το απαγόρευσαν. Δύο ώρες αργότερα και ενώπιον 30 περίπου εργαζομένων πήγα εκ νέου και ενημέρωσα διεξοδικά για το τι ισχύει. Τόνισα ότι επουδενί λόγο δεν υπάρχει περίπτωση να συμφωνήσω σε ενδεχόμενο ιδιωτικοποίησης του νοσοκομείου. Είναι δεδομένη η άρνησή μου. Πιστεύω ότι και η πανδημία το απέδειξε πως χωρίς δημόσιο σύστημα υγείας τέτοιου είδους κρίσεις, που δυστυχώς μπορεί να έρχονται στο εξής πολύ πιο σύντομα απ’ ό,τι μια φορά στα 100 χρόνια, δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν. Δικός μου σκοπός είναι να δυναμώσει το δημόσιο σύστημα υγείας για να μπορεί να είναι κυματοθραύστης σε τέτοια γεγονότα. Μια ιδιωτική επιχείρηση διαθέτει περιορισμένα κεφάλαια. Μια πανδημία δυστυχώς απαιτεί μεγάλο όγκο κεφαλαίων που θα τα διαθέσει χωρίς ανταπόδοση. Δεν είναι επίσης τυχαίο ότι ο ιδιωτικός τομέας έμεινε έξω από τη διαχείριση της πανδημίας: Πρώτον, διότι ένα τόσο σημαντικό θέμα το κράτος δεν μπορεί να το παραχωρεί στον καθένα να το χειρίζεται και δεύτερον, διότι είναι πολύ κοστοβόρο. Άρα λοιπόν, και αν υπήρχε άγχος ή φόβος για ιδιωτικοποίηση ενός δημόσιου νοσοκομείου, η πανδημία έδειξε ότι πρέπει να κάνουμε το Ασκληπιείο πολύ πιο δυνατό για να μπορέσει να ανταποκριθεί σε τέτοιου είδους καταστάσεις. Αυτός είναι ο δικός μας σκοπός.
Η κυβέρνηση πάντως έκανε λόγο για συμπράξεις του ιδιωτικού με το δημόσιο τομέα στην υγεία. Πώς βλέπετε να εφαρμόζεται αυτό στο Ασκληπιείο;
Ένας τρόπος είναι να πάρουμε μηχανήματα ή βοήθεια από τον ιδιωτικό τομέα με οικονομικά εργαλεία. Εξεπλάγην όταν ήρθα στη Βούλα και διαπίστωσα ότι το νοσοκομείο δεν έχει μαγνητικό τομογράφο. Όλοι όσοι διαμαρτύρονται για τον ιδιωτικό τομέα πρέπει να καταλάβουν ότι σήμερα έναν ασθενή που έρχεται στο Ασκληπιείο για δωρεάν υγεία, το σύστημα και οι ίδιοι οι γιατροί μας τον στέλνουν σε ιδιωτικό διαγνωστικό κέντρο να κάνει μαγνητική τομογραφία και να επιστρέψει. Αυτό δεν είναι ιδιωτικός τομέας; Θα έπρεπε ο ασθενής να εξυπηρετείται εξ ολοκλήρου στο νοσοκομείο μας. Αν πάρουμε λοιπόν ένα μηχάνημα με λίζινγκ ή σε συνεργασία με μια εταιρεία, θα πετύχουμε το σκοπό μας και βέβαια χωρίς συμμετοχή των ασθενών. Υπάρχει μια δαιμονοποίηση του ιδιωτικού τομέα στο όνομα ενός κακώς εννοούμενου προοδευτικού αφηγήματος.
Οι καθημερινές ορθοπεδικές εφημερίες θα επανέλθουν;
Είναι γεγονός ότι μέσα στην πανδημία υπήρξε ένα θέμα με τη συνεχή λειτουργία του νοσοκομείου. Οι κλινικές Covid-19 και το εμβολιαστικό μας κέντρο που εξυπηρετεί πάρα πολύ κόσμο απορρόφησαν μεγάλο κομμάτι του προσωπικού. Η λογική της απόφασης για την κατάργηση της καθημερινής ορθοπεδικής εφημερίας ήταν ότι το νοσοκομείο δεν μπορεί να ανταποκριθεί σε όλο το φάσμα των δυνατοτήτων που είχε προ πανδημίας. Ήταν κάτι που ζήτησε το ΕΚΑΒ. Κατά την κορύφωση της πανδημίας, το ΕΚΑΒ έκανε 100-120 διακομιδές την ημέρα. Το να κάνει επιπλέον διακομιδές για περιστατικά που έρχονταν στην ορθοπεδική μας εφημερία αλλά είχαν ανάγκη από άλλες ειδικότητες όπως κατεξοχήν γινόταν και έπρεπε να διακομιστούν εκ νέου, ήταν ένας πρόσθετος φόρτος που δεν μπορούσε να αναλάβει. Το αν θα επανέλθει η εφημερία είναι μια πολιτική απόφαση που δεν λαμβάνουμε εμείς. Εγώ εφαρμόζω το σχεδιασμό των εφημεριών που μας έρχεται από το ΕΚΑΒ και το Υπουργείο. Πρόθεση του υπουργείου πιστεύω ότι είναι να επανέλθουν οι εφημερίες.
Ωστόσο, γνώμη μου είναι ότι δεν αρκεί να επανέλθουμε στην προηγούμενη κατάσταση, που είχε θετικά αλλά και πολλά αρνητικά. Η κρίση αυτή είμαι μια ευκαιρία να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα. Είναι γεγονός ότι η ορθοπεδική εφημερία πέρα από τους καθαρά ορθοπεδικούς ασθενείς ελαφρού βαθμού δεν εξυπηρετούσε το εύρος των προβλημάτων που μπορεί να έχει ένας ασθενής. Αν χρειαζόταν καρδιολόγο ή χειρουργό δεν υπήρχε εκείνη τη στιγμή. Μόνο αν είχε σπάσει ένα χέρι ή πόδι μπορούσε να εξυπηρετηθεί ένας ασθενής, οποιοδήποτε άλλο περιστατικό στελνόταν σε άλλο νοσοκομείο. Αυτό που προσπαθώ εγώ να πείσω την πολιτική ηγεσία είναι να μας δώσει τη δυνατότητα να έχουμε κανονική εφημερία: Όλες τις ειδικότητες. Στόχος λοιπόν είναι μια καθημερινή εφημερία. Αυτό προϋποθέτει όμως να πάρουμε ειδικότητες που σήμερα το νοσοκομείο δεν έχει, όπως αγγειοχειρουργό, θωρακοχειρουργό ή γυναικολόγο. Δυστυχώς, σε σοβαρά περιστατικά, όπως πολυτραυματίες, το μεγαλύτερο ποσοστό των ασθενών διακομίζεται γιατί δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί.
Να επισημάνω επίσης, επειδή δημιουργείται ένας φόβος στον κόσμο, ότι το Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών λειτουργεί επί 24ώρου βάσης, είναι ένα ξεχωριστό κομμάτι του νοσοκομείου και οποιοσδήποτε άνθρωπος αντιμετωπίζει πρόβλημα έρχεται και εξετάζεται, σταθεροποιείται και διακομίζεται αν αυτό απαιτηθεί. Άρα δεν είναι αληθές ότι το νοσοκομείο κλείνει για κάποιον που παθαίνει κάτι έκτακτο. Υπάρχει νοσοκομείο με όλες τις ειδικότητες των Επειγόντων σε διαρκή λειτουργία.
Μην ξεχνάτε ότι προ πανδημίας το Υπουργείο Υγείας είχε διακηρύξει ότι προτίθεται να πάει σε ένα σύστημα καθημερινών εφημεριών. Η προοπτική λοιπόν υπάρχει, αλλά κάτι τέτοιο προϋποθέτει ανασχεδιασμό του υγειονομικού χάρτη, αλλαγή των Οργανισμών Εσωτερικής Υπηρεσίας που θα προβλέπουν νέες οργανικές θέσεις για τις ειδικότητες και βέβαια πόρους. Ευελπιστώ ότι τα χρήματα της πανδημίας μπορούν να διατεθούν γι’ αυτή τη διαδικασία.
Ποια είναι η θέση σας για τις διεκδικήσεις της Εκκλησίας έναντι του νοσοκομείου;
Εμείς ως νοσοκομείο δεν έχουμε εμπλοκή σε αυτό το θέμα. Πρόκειται για διένεξη μεταξύ του Ερυθρού Σταυρού, της Εκκλησίας και του Δήμου. Δεν είναι κάτι που περνά από το χέρι μας και επιπλέον είναι μια δύσκολη υπόθεση που απαιτεί ειδικές γνώσεις για να έχει κανείς άποψη. Πιστεύω ότι αφορά τις σχέσεις Εκκλησίας και κράτους, ένα θέμα που διαχρονικά έρχεται κατά καιρούς στην επικαιρότητα. Αυτό που εμείς κάνουμε είναι να εκμεταλλευόμαστε τη δυνατότητα που μας δίνουν οι δωρητές να αναβαθμίζουμε διαρκώς το νοσοκομείο. Μέσα στον Σεπτέμβριο θα έχει ολοκληρωθεί το νέο κτήριο του Τμήματος Επειγόντων Περιστατικών που θα είναι το πιο σύγχρονο στην Ελλάδα, μια δωρεά του Θανάση Μαρτίνου. Και μέχρι τέλος του χρόνου πιστεύω ότι θα ξεκινήσει το καινούργιο κτήριο 4 ορόφων και 115 κλινών που θα συγκεντρώσει τις κλινικές.
Πιστεύετε ότι η πανδημία είναι πίσω μας;
Η πανδημία θα είναι μαζί μας, όχι βέβαια στο σημερινό βαθμό αλλά ελεγχόμενη. Φυσικά εξαρτάται από το εμβολιαστικό πρόγραμμα. Έκανα μεγάλο αγώνα για να εμβολιαστούν οι υγειονομικοί μας και δεν περίμενα ότι θα είχαμε αντίδραση.
Ποιο είναι το επιχείρημά σας απέναντι στους πολίτες που βλέπουν με σκεπτικισμό το εμβόλιο του κορονοϊού;
Όποιος δεν εμβολιαστεί κατ’ αρχάς είναι βέβαιο ότι θα κολλήσει κάποια στιγμή Covid-19. Το μεγαλύτερο ποσοστό, ένα 80% θα το περάσει ελαφρά. Ένα ποσοστό όμως σημαντικό, 20%-25% θα νοσηλευτεί. Υπάρχει και ένα άλλο ποσοστό, 5%-10% που θα πάει και στην εντατική. Αυτά τα ποσοστά ας τα αναλογιστεί κανείς συγκριτικά με την πιθανότητα 1 στις 100.000 να πάθει κάτι από το εμβόλιο. Επίσης, το σημαντικότερο για μένα είναι ότι το εμβόλιο δεν το κάνεις μόνο για τον εαυτό σου. Το κάνεις γιατί υπάρχουν άνθρωποι ανοσοκατασταλμένοι και άλλες περιπτώσεις που θα ήθελαν να κάνουν το εμβόλιο αλλά δεν μπορούν. Αν τους μεταφέρει κάποιος τον ιό, θα πεθάνουν. Είναι λοιπόν συνυπεύθυνος για τις ζωές που χάνονται όποιος μένει ανεμβολίαστος.
