Ένα ενδιαφέρον κείμενο που αποκαλύπτει πτυχές της δραστηριότητας του Ανδρέα Βγενόπουλου και τις σχέσεις του με επενδυτές και ανθρώπους της αγοράς δημοσιοποίησε ο Σπύρος Βαλάτας, γραμματέας του Δημοτικού Συμβουλίου Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης.
Το μεταφέρουμε αυτούσιο:
Ο Ανδρέας Βγενόπουλος (ο Ανδρέας όπως τον ξέραμε στην χρηματιστηριακή αγορά) ήταν ο τελευταίος εκπρόσωπος της εποχής της απληστίας που ολοκληρώθηκε στα μέσα του 2008.
Υπήρξε πολύ δυνατός παίχτης, με μεγάλη αυτοπεποίθηση και φοβερή επιχειρηματική επιθετικότητα.
Χωρίς να είναι γόνος ή ΠΑΣΟΚ, κατάφερε από το τίποτα να δημιουργήσει ένα πλέγμα επιχειρήσεων, από Τράπεζα μέχρι νοσοκομεία, πετυχαίνοντας στο αποκορύφωμά του τη μεγαλύτερη αύξηση μετοχικού κεφαλαίου στον κόσμο για το 2007, την MIG (5,5 δισ. €).
Στα εγχειρήματά του τον ακολούθησαν πολλοί. Από εφοπλιστές, πρίγκηπες του Ντουμπάι, διεθνή funds μέχρι και οι απλοί υπάλληλοί του, που έτρεχαν να πάρουν μετοχοδάνεια για να λάβουν μέρος στις ΑΜΚ.
Μετά την κατάρρευση της Lehman τον Σεπτέμβριο του 2008, ακολούθησε η Ελλαδα του μνημονίου και η Κύπρος του κουρέματος των καταθέσεων. Την ίδια στιγμή οι εξαγορές πήγαιναν από το κακό στο χειρότερο λόγω της κρίσης, με μόνη διέξοδο τον συνεχή δανεισμό και στο τέλος την κατάρρευση όλου του οικοδομήματος.
Οι περισσότεροι άνθρωποι έχασαν τα λεφτά τους, από τους απλούς μετόχους, τους ομολογιούχους της marfin laiki μέχρι και τους καταθέτες.
Από ηγέτης του “λαϊκού καπιταλισμού” έγινε ο “χασούρας”.
Τελικά, είναι πολυ δύσκολο κάποιος να τον κρίνει αντικειμενικά. Πίστεψε στο όνειρό του, το πολέμησε, έφτασε πολύ ψηλά και έπεσε με ορμή. Μαζί του, βγάλαμε και χάσαμε λεφτά. Ο λογαριασμός για άλλους είναι συν και για άλλους μείον.
Πάντως, Ανδρέα μαζί σου δεν βαρεθήκαμε….
