Μοιραστείτε το
Δύσκολα γράφει κανείς την αλήθεια, αν είναι βαθιά προκατειλημμένος. Έτσι και το σύντομο «οδοιπορικό» της Εβδόμης στην παραλία του κάμπινγκ Βούλας, που λες και γράφτηκε μόνο και μόνο για να επιβεβαιώσει την αρνητική προδιάθεση της συντάκτριας έναντι της εγκατάστασης και βέβαια, έναντι της δημοτικής αρχής.
Η πραγματικότητα που δεν μπόρεσε να αντικρούσει το άρθρο είναι ότι η πρόσβαση στην παραλία είναι ελεύθερη. Προσπάθησε πάντως να την υπονομεύσει αυτή την πραγματικότητα, τοποθετώντας το επίθετο ελεύθερη σε εισαγωγικά και περιγράφοντας πως ο δρόμος προς την παραλία δεν είναι ευθύς, όπως θα περίμενε, αλλά με στροφές. Παρέλειψε να αναφέρει ότι υπάρχει ηλεκτρικό όχημα της επιχείρησης που μεταφέρει όποιον λουόμενο το επιθυμεί δωρεάν από τον δρόμο στην ακτή.
Ακόμη χειρότερα, περιγράφει την ακτή της Βούλας ως «κάποτε κοινοτικής, μετέπειτα του Εθνικού Οργανισμού Τουρισμού και σήμερα μεγαλοεπιχειρηματία, γιατί πρώτο μέλημα της δημοτικής αρχής είναι το κέρδος». Μετράμε ανακρίβειες μέσα σε μία φράση:
Πρώτον, η παραλία ανήκε ανέκαθεν στο Δημόσιο, ποτέ στην κοινότητα και ασφαλώς ποτέ σε κάποιον μεγαλοεπιχειρηματία.
Δεύτερον, μέλημα της δημοτικής αρχής κατά τη διεκδίκηση της διαχείρισης της ακτής από το Δημόσιο ήταν ακριβώς να αφαιρέσει από κάποιον μεγαλοεπιχειρηματία τη δυνατότητα να λάβει απευθείας από το Δημόσιο την ακτή και να μη δίνει σημασία στην τοπική κοινωνία – ό,τι δηλαδή συνέβαινε επί δεκαετίες.
Τρίτον, ο Δήμος και φυσικά η δημοτική αρχή δεν έχει πουθενά «κέρδος». Ή κάτι έχει καταλάβει λάθος η Εβδόμη ή συνειδητά χρησιμοποιεί τις λέξεις με σκανδαλοθηρική χροιά. Τα έσοδα που έχει από το ετήσιο συμφωνημένο μίσθωμα του κάμπινγκ κατευθύνονται κατά 50% στην ΕΤΑΔ από όπου έχει μισθωθεί εξαρχής η έκταση και κατά 50% στον Δήμο. Αλλά όταν ο Δήμος έχει έσοδα από την αξιοποίηση της δημοτικής περιουσίας, αυτά επιστρέφουν στους δημότες από τις δράσεις και το τεχνικό πρόγραμμα, διότι ο Δήμος δεν αποταμιεύει χρήματα.
