Ο Μιχάλης Ανδριόπουλος εκπροσωπεί όχι απλώς ηλικιακά μια νέα γενιά αυτοδιοικητικών, αλλά και μια διαφορετική αντίληψη για τη δημόσια διοίκηση συνολικά. Μεθοδικός και αθόρυβος, στις δύο θητείες του στο Δημοτικό Συμβούλιο έχει αξιοποιήσει τα εργαλεία της πολιτικής επιστήμης και των χρηματοοικονομικών που έλαβε στις σπουδές του, προσφέροντας στην πόλη, τόσο ως αντιδήμαρχος, όσο και ως εντεταλμένος σύμβουλος σε κρίσιμους τομείς, αποτελεσματικές υπηρεσίες που δεν είναι για φωτογραφίες στο Instagram.
Επιπλέον, ως νέος πατέρας και εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα σε απαιτητικό σύγχρονο κλάδο αιχμής, ο Μιχάλης Ανδριόπουλος εκφράζει μια δυσεύρετη κατηγορία ανθρώπων που ζουν στην «καρδιά» της κοινωνίας μας και ταυτόχρονα προσφέρονται να αφιερώσουν τον λιγοστό ελεύθερο χρόνο τους στα κοινά. Στην ενδιαφέρουσα συζήτηση που είχε με το 3vita gr ο Μιχάλης Ανδριόπουλος αναφέρεται σε στιγμές που ξεχώρισε κατά τη μέχρι σήμερα θητεία του, αλλά και στα μεγάλα στοιχήματα του Δήμου Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης.
Από τη θητεία σας ως αντιδημάρχου σε κρίσιμα πόστα του Δήμου, ποιες στιγμές μπορείτε να ξεχωρίσετε;
Η πρώτη και με διαφορά που έμεινε χαραγμένη στη μνήμη μου ήταν από τις μεγαλύτερες, πιο σύνθετες και άγνωστες, ως προς τον τρόπο διαχείρισης – καθότι δεν υπήρχε εγχειρίδιο – που αντιμετώπισε ποτέ ΟΤΑ Α’ βαθμού: Το ατύχημα του Αγία Ζώνη II και η επακόλουθη πετρελαιοκηλίδα που απείλησε και επηρέασε, ως ένα βαθμό, το μεγαλύτερο μέρος του παραλιακού μετώπου του Σαρωνικού, συμπεριλαμβανομένου και κάποιων εκ των ακτών μας. Εκεί ο Δήμαρχος ενήργησε αστραπιαία, λαμβάνοντας μια ορθολογική απόφαση, η οποία όμως αντίκειται στις τυπικές αρμοδιότητες του Δήμου. Η πρωτοβουλία του τελικά αναγνωρίστηκε από το Κράτος. Τότε ήμουν Αντιδήμαρχος Διαχείρισης Απορριμμάτων και έπρεπε μετά την πόντιση του φράγματος που ανέκοψε την πετρελαιοκηλίδα, να αποτρέψουμε τις ελάχιστες κηλίδες που κατάφεραν να το διαπεράσουν και οι οποίες κατέληγαν, κυρίως, στις παραλίες του Μεγάλου Καβουρίου και σε λίγα κομμάτια της Β’ πλαζ Βούλας. Ήταν μια πολύ σοβαρή κρίση, για την οποία χρειάστηκε να συγκροτηθεί ένας μηχανισμός ανθρώπων, ο οποίος θα έπρεπε να λειτουργεί επί 24ωρο για κάποιες μέρες. Παράλληλα, έπρεπε να διενεργείται απρόσκοπτα η αποκομιδή απορριμμάτων, κλαδεμάτων κ.λπ., με άλλα λόγια έπρεπε να μη διαταραχθεί η καθημερινή λειτουργία της Υπηρεσίας Καθαριότητας. Ήταν μια απίστευτη εμπειρία.
Η δεύτερη περίπτωση που μπορώ να ξεχωρίσω ήταν για εμάς σοβαρή αλλά στην πόλη θεωρώ ότι πέρασε ανεπαίσθητα. Αναφέρομαι συγκεκριμένα σε μια μεγάλη πανελλαδική απεργία των υπηρεσιών καθαριότητας, πάλι το 2017. Έπρεπε να διαχειριστούμε τα απόβλητα της περιοχής με στόχο να μην μείνει τίποτα στον δρόμο και οι κάτοικοι να μην αντιληφθούν το πρόβλημα, όσο το δυνατόν περισσότερο. Νομίζω ότι τα καταφέραμε και μάλιστα γίναμε παράδειγμα στις ειδήσεις σε όλη την Αττική των 66 Δήμων. Θυμάμαι να ισορροπούμε στην κόψη τότε. Κάθε μέρα ήταν και διαφορετική. Στο σημείο αυτό θα ήθελα να επισημάνω και το ζήλο των εργαζομένων μας προκειμένου να μην αφήσουν την πόλη να βρωμίσει, πράγμα το οποίο το θεωρώ πολύ σημαντικό, όχι μόνο για τη σχέση Διοίκησης και Εργαζομένων, αλλά και για την αγάπη τους για την πόλη.
Ξεχωρίζω και μια τρίτη σημαντική στιγμή, η οποία και μου έδωσε μια διαφορετική οπτική για τον τρόπο με τον οποία λειτουργεί η δημόσια διοίκηση και ειδικότερα ένας δήμος. Οι σπουδές μου στις πολιτικές επιστήμες με είχαν προετοιμάσει θεωρητικά. Πρακτικά όμως ήρθε η στιγμή να εφαρμόσω αυτή τη θεωρία με τη διαμόρφωση του Οργανισμού του Δήμου Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης που μου εμπιστεύτηκε ο Δήμαρχος. Στον Οργανισμό αποτυπώνεται ο τρόπος λειτουργίας του Δήμου και η κατανομή των αρμοδιοτήτων. Προχωρήσαμε σε διαβούλευση με όλα τα αρμόδια στελέχη, τόσο σε πολιτικό, όσο και υπαλληλικό επίπεδο, καθότι θέλαμε να έχουμε μια ευρεία αντίληψη της γνώμης όλων. Η κατάληξη ήταν να καταρτίσουμε ένα σύγχρονο Οργανισμό που βλέπει το μέλλον, όχι μόνο για τη διαχείριση κρίσεων, αλλά και τον τρόπο καθημερινής λειτουργίας σε συνθήκες κλιματικής κρίσης και ψηφιακής σύγκλισης.
Το μεγάλο στοίχημα του Δήμου από το 2011 ήταν η ενοποίηση των τριών διαφορετικών πόλεων κάτω από μια ενιαία «σημαία». Το καταφέρατε αυτό;
Στο πλαίσιο της ταυτότητας, πιστεύω ότι είμαστε σε καλό δρόμο. Ο κάτοικος Βούλας μοιράζεται με τον κάτοικο της Βάρης και της Βουλιαγμένης το αίσθημα του ανήκειν σε έναν ενιαίο Δήμο και ζητάει η πόλη του να είναι καθαρή, τεχνολογικά προηγμένη, να παρέχει πρωτοποριακές υπηρεσίες. Μέχρι ενός χρονικού σημείου τα αιτήματα είχαν καθαρά «τοπικό» χαρακτήρα. Πλέον ο κάτοικος μιας δημοτικής ενότητας εάν δει σπασμένες πλάκες πεζοδρομίου ή παρατημένα κλαδιά σε μια άλλη δημοτική ενότητα, θα το μεταφέρει ως αίτημα. Σε αυτό έχει βοηθήσει και η τεχνολογία φυσικά, ιδιαίτερα το Novoville app για τη διαχείριση της καθημερινότητάς μας.
Θεωρώ ότι σταδιακά συγκλίνουμε σε όλα. Προφανώς, υπάρχουν ακόμα διαφορές, αλλά αυτές σιγά-σιγά βγαίνουν από το κάδρο, καθότι μπαίνουμε σε μια διαφορετική εποχή. Χρειάστηκε μια δεκαετία. Ο χρόνος αποδεικνύεται το καλύτερο μέσο άμβλυνσης και συμβιβασμού πραγμάτων που αρχικώς φαίνονταν ασυμβίβαστα.
Εμείς θεωρούμε ότι η πόλη είναι μία. Παλεύουμε καθημερινά προς την κατεύθυνση αυτή. Για το λόγο αυτό διαχειριζόμαστε και τα οικονομικά του Δήμου με στόχο την εξισορρόπηση, υπό το πρίσμα βεβαίως των πολλών και των διαφορετικού τύπου αναγκών. Εν κατακλείδι, το να μιλάμε εν έτει 2023 για τους «τρεις πρώην δήμους» θεωρώ ότι είναι εκτός εποχής. Η πόλη είναι μια, ενιαία, με τρεις δημοτικές ενότητες, οι οποίες έχουν τα δικά τους πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Αυτή είναι η ουσία και η πραγματικότητα.
Πώς απαντάτε στο αίτημα των αντιπάλων σας που ζητούν ανανέωση; Δεν κουράζει μια τρίτη θητεία;
Η ανανέωση είναι μια ωραία λέξη που όμως στο μυαλό μου πλέον είναι περιλαμβάνει περισσότερα χαρακτηριστικά τσιτάτου περασμένων δεκαετιών, παρά ουσία. Και οφείλω να ομολογήσω ότι τη συναντάμε όχι μόνο στο πεδίο της Αυτοδιοίκησης, αλλά και της κεντρικής πολιτικής σκηνής. Και για να το πάω παρακάτω, χωρίς να χάσουμε την ουσία του ερωτήματος: Πώς ακριβώς προσδιορίζεται η ανανέωση; Σε τι επίπεδο; Ηλικιακό; Αξιών; Απόψεων και θέσεων; Πώς ακριβώς;
Επιτρέψτε μου να πω ότι ό Δήμαρχος έχει επιλέξει ένα συγκερασμό αυτών. Η παράταξή μας διαρκώς ανανεώνεται τόσο σε ηλικιακό επίπεδο, αλλά πρωτίστως σε επίπεδο απόψεων και θέσεων. Αυτό δεν αποδεικνύεται μόνο από τα πολλά νέα πρόσωπα που εντάχθηκαν στην ομάδα, αλλά και επί της ουσίας από τις όλο και σοβαρότερες προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε. Οι στόχοι που θέτει το πρόγραμμά μας είναι μια διαρκής κίνηση μπροστά, που σε ωθεί αντικειμενικά στην ανανέωση. Αναθεωρήσαμε την τακτική μας, βάλαμε νέους στόχους, προχωρήσαμε.
Το ζητούμενο με άλλα λόγια δεν είναι η Ανανέωση, αλλά η Προσαρμοστικότητα. Ο αντίκτυπος της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης δεν είναι μονοδιάστατος και σίγουρα επιφέρει ήδη σημαντικές αλλαγές τόσο στην Κοινωνία, όσο και στην Οικονομία. Δε θα μπορούσε να μην επιφέρει και στην Πολιτική.
Πρακτικά λοιπόν, αυτό που έκανε εξαρχής ο Δήμαρχος και η παράταξή μας ήταν να θέσει προς εξέταση τα βασικά αντικείμενα της δημοτικής διοίκησης και έπειτα να βάλει κάτω τα πιο σημαντικά προβλήματα. Ανοίξαμε λοιπόν όλα τα θέματα και τα αντιμετωπίσαμε παράλληλα. Κάποια πήγαν γρήγορα, άλλα καθυστέρησαν, σε άλλα έγιναν λάθη. Τα αναγνωρίσαμε αυτά και επαναπροσδιορίσαμε την τακτική μας. Πάντοτε επιδιώκαμε – και συνεχίζουμε στο ίδιο μοτίβο – να βρισκόμαστε σε μια διαρκή επικοινωνία με τους κατοίκους της πόλης μας, σε ένα διαρκές feedback loop. Ως εκ τούτων, θεωρώ ότι έχουμε ακόμη μέλλον και σημαντικούς στόχους να πετύχουμε, τόσο σε επίπεδο υποδομών, πολεοδομικών θεμάτων, ποιότητας ζωής των κατοίκων, διοικητικής αποτελεσματικότητας, καθώς και ψηφιακών υπηρεσιών.
Κάτι πιο προσωπικό: Είστε στην πιο παραγωγική φάση της ζωής σας, έχετε πλέον οικογένεια. Πώς συνδυάζεται η καριέρα με τη δημοτική διοίκηση;
Δύσκολα συνδυάζεται, κάτι μένει πίσω, κάτι προχωράει. Το πάω μέρα με τη μέρα. Στον Δήμο έφτασα να συμπληρώνω 10ωρα. Είναι πολύ δύσκολο ένας άνθρωπος της ηλικίας μου να συνδυάσει εργασία και παράλληλα καθήκοντα στην πόλη και οικογένεια. Γι’ αυτό το λόγο άλλωστε βλέπουμε όλο και λιγότερους νέους να ασχολούνται με την πολιτική. Η διαχείριση δημοτικών πραγμάτων, όπως η Καθαριότητα την οποία κλήθηκα να υπηρετήσω, που αφορά την υγιεινή της πόλης δεν έχει ωράρια. Αν συμβεί κάτι, το τηλέφωνο χτυπάει και 3 το πρωί. Σήμερα εργάζομαι στον ιδιωτικό τομέα, όπου κάνω business analysis σε ψηφιακά συστήματα. Προσπαθώ κάθε μέρα να διαχειριστώ τον χρόνο μου! Είμαι αισιόδοξος ότι θα τα καταφέρω, γιατί με γεμίζει αυτό που κάνω.
