Connect with us

Hi, what are you looking for?

Τοπικα Νεα

Ο μύθος των ανεξάρτητων «βήτα»

Η διοικητική ενοποίηση των πόλεων δεν απειλεί τη γεωγραφική τους αυτονομία

Aνεξάρτητη Βάρκιζα, ανεξάρτητη Βουλιαγμένη: Έχει διατυπωθεί δημοσίως αρκετές φορές το τελευταίο διάστημα το αίτημα και κάποιοι θα άκουγαν με ενδιαφέρον μια πρόταση διάσπασης του Δήμου Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης εις τα εξ ων συνετέθη, δέκα χρόνια μετά τη συγκρότησή του.

Αντέχει όμως το αίτημα αυτό σε μια στοιχειώδη κριτική εξέταση που θα βάλει στην άκρη τους συναισθηματισμούς;

Βασικό χαρακτηριστικό της τάσης αυτής του διοικητικού απομονωτισμού είναι η νοσταλγία για ένα κατά κανόνα εξιδανικευμένο παρελθόν. Οι «παλιές καλές μέρες» του Γρηγόρη Κασιδόκωστα στη Βουλιαγμένη, του χωριού της Βάρης ή της Βούλας των παραθεριστικών μονοκατοικιών δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια φιλτραρισμένη ανάμνηση, μια ξεθωριασμένη φωτογραφία που πάντα παραλείπει τη «σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού». Είναι μια προσφυγή σε μια ιδεατή αίσθηση κοινότητας που φυσικά ήταν εντονότερη στα περασμένα χρόνια, ως απάντηση στην αυξανόμενη αποξένωση της εποχής μας.

Αν είναι κυρίως ψυχολογικοί οι λόγοι για την ευμενή πρόσληψη αυτής της ιδέας από μερίδα των κατοίκων, οι εμπνευστές της συνήθως ξεκινούν από άλλη αφετηρία. Καθώς η πρόταση για «ανεξαρτησία» συνήθως συνοδεύεται από ένα σύνολο άλλων θέσεων, οι φορείς του απομονωτισμού αποδίδουν τη μειοψηφική απήχηση των απόψεών τους στο μεγάλο σύνολο όπου τις διατυπώνουν. Σκέφτονται πως αν μικρύνουν το εκλογικό σώμα, αν δηλαδή αντί για «τρία βήτα» απευθυνθούν σε ένα μόνο, το οποίο αυθαίρετα και με ένα νοητικό άλμα θεωρούν ότι εξ ορισμού εκπροσωπούν, τότε θα επικρατήσουν.

Αναφέρεται χαρακτηριστικά σε ένα από τα μανιφέστα ανεξαρτησίας που κυκλοφόρησαν πρόσφατα για τη Βουλιαγμένη: «Στην ένδεια εκπροσώπησης του αυτονόητου για τους συγχωριανούς μου, δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτε άλλο από την Ανεξαρτησία μας» (το άλφα κεφαλαίο είναι του πρωτότυπου κειμένου). Στην πραγματικότητα λοιπόν, η πρόταση αυτονόμησης δεν είναι παρά το περιτύλιγμα για άλλες θέσεις.

Το βασικό μεθοδολογικό σφάλμα της πρότασης για την αποδόμηση του «Καλλικράτη» και την αντιστροφή της πορείας ενοποίησης των κοινοτήτων που εγκαινίασε από το 1997 η πολιτική αποκέντρωσης του κράτους με το σχέδιο «Καποδίστριας», είναι ότι συγχέει τη γεωγραφία με τη διοίκηση. Η διοικητική ενοποίηση δεν απειλεί τη γεωγραφική αυτονομία. Η Βάρκιζα δεν υπήρξε ποτέ αυτόνομη διοικητικά στην ιστορία, όμως εδώ και πάνω από έναν αιώνα διατηρεί τα διακριτικά της χαρακτηριστικά που προκύπτουν από τη φυσική της φυσιογνωμία και την κοινωνική ταυτότητα των κατοίκων της, όπως εξελίσσεται στο χρόνο. Το ίδιο ακριβώς ισχύει για το Πανόραμα Βούλας και τα Βλάχικα στη Βάρη, μεταξύ άλλων συνοικιών στα 3Β.

Η διοικητική ενοποίηση ευρύτερα και ο «Καλλικράτης» ειδικότερα στον Δήμο Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης είχε μόνο οφέλη για την περιοχή αυτή τη δεκαετία. Η συγκέντρωση ενός ούτως ή άλλως υπερτροφικού τριπλού μηχανισμού υπό ενιαία διοίκηση περιόρισε δραστικά τη γραφειοκρατία και αξιοποίησε πιο παραγωγικά τις δυνατότητες του προσωπικού.

Το είδαμε στην πράξη: Η κατασκευή του ρέματος του Κόρμπι δεν θα είχε ξεκινήσει με «ανεξάρτητη Βάρη», όπως αποδεικνύουν οι διαχρονικές αποτυχίες του πρώην Δήμου που επιχειρούσε να ξεκινήσει το έργο από το 1994. Η απόδοση σημαντικών κομματιών του παραλιακού μετώπου στον Δήμο Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης από την ΕΤΑΔ, μια συμφωνία ορόσημο για την περιοχή, δεν θα είχε πραγματοποιηθεί από τρεις ανεξάρτητους Δήμους, με χωριστές ιεραρχήσεις, ενδεχόμενους ανταγωνισμούς μεταξύ των διοικήσεων και άρα περιορισμένες δυνατότητες διαπραγμάτευσης με το Δημόσιο. Σε μια «ανεξάρτητη Βουλιαγμένη», τα παιδιά δεν θα είχαν καν δημοτικό παιδικό σταθμό να φοιτήσουν. Οι οικονομίες κλίμακας και οι πολιτικές κλίμακας που εφαρμόζονται τα τελευταία χρόνια ανεβάζουν το επίπεδο για όλους.

Άλλωστε, η τάση της αυτοδιοίκησης σε διεθνές επίπεδο αλλά και στη χώρα μας δείχνει προς την ενοποίηση και όχι προς τη διάσπαση. Η σημερινή ηγεσία του υπουργείου Εσωτερικών μιλά ήδη και σχεδιάζει μεσοπρόθεσμα μια στρατηγική της «μητροπολιτικότητας του πρώτου βαθμού αυτοδιοίκησης», όπως διατυπώνεται ήδη ανοιχτά σε συσκέψεις. Η επόμενη μεταρρύθμιση που βρίσκεται σε στάδιο μελέτης θα καταργήσει τις περιφέρειες και θα δημιουργήσει ακόμα μεγαλύτερους Δήμους, έναν στη θέση τριών ή τεσσάρων σημερινών, ειδικά στο Λεκανοπέδιο της Αττικής.

Άλλωστε, μια «ιδεολογία της εξαίρεσης» ανθεί παντού όπου υπάρχουν άνθρωποι που αγαπούν τον τόπο τους. Η Βουλιαγμένη είναι μοναδική για τη θάλασσα, η Βάρκιζα είναι μοναδική για τα πεύκα της, όπως εξαιρέσεις θα μπορούσαν να θεωρηθούν για διάφορους λόγους η Σαρωνίδα, ο Σχοινιάς, η Αιξωνή ή το Ελληνικό. Όμως η διοικητική διαίρεση της χώρας δεν είναι ορθολογικό να υπακούει σε συναισθηματικού τύπου εξαιρέσεις. Η διοίκηση είναι μια σύγχρονη επιστήμη που για να υπηρετήσει τον άνθρωπο αποτελεσματικά λαμβάνει υπόψη πιο πεζά κριτήρια, όπως η οικονομία και η διαχείριση ανθρώπινου δυναμικού, εστιάζοντας στο σύνολο και όχι στο επιμέρους.

Advertisement

Newsletter

Η επικαιρότητα των 3Β κάθε Σάββατο στο email σας

Advertisement Enter ad code here
Advertisement