Δεν προσπερνιέται εύκολα το γεγονός ότι ένα κυβερνητικό κόμμα κάνει φιλανθρωπικό κάλεσμα στους πολίτες συγκεντρώνοντας τρόφιμα.
Πρόκειται για μια πρωτοβουλία που ξεκίνησε από τοπική οργάνωση της Εύβοιας της ΝΔ για την ανακούφιση των πλημμυροπαθών του Δήμου Διρφύων Μεσσαπίων, ο οποίος επλήγη στις αρχές Αυγούστου από μια θεομηνία που άφησε πίσω τους νεκρούς και μεγάλες υλικές καταστροφές. Το κάλεσμα αυτό ακολούθησε και η Δημοτική Τοπική Οργάνωση (ΔΗΜΤΟ) των 3Β.
Ίσως οι ιθύνοντες της Νέας Δημοκρατίας λησμόνησαν ότι διοικούν το κράτος και τους μηχανισμούς του, ότι μπορούν να λάβουν όποια νομοθετική πρωτοβουλία επιθυμούν και ότι γι’ αυτό ακριβώς εξελέγησαν από τους πολίτες.
Αφού διαπίστωσαν ότι οι πλημμυροπαθείς της Εύβοιας, 40 ημέρες μετά την καταστροφή που υπέστησαν, αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα σε βαθμό να χρειάζονται εμφιαλωμένο νερό, τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης, δεν κινητοποίησαν κάποιο μηχανισμό ανακούφισης, ούτε έκαναν την αυτοκριτική τους για την ανεπάρκεια αυτών των μηχανισμών που διοικούν.
Αντίθετα, ακολούθησαν την …πεπατημένη της φιλανθρωπίας, απευθυνόμενοι στους υπόλοιπους πολίτες να δώσουν από το υστέρημά τους.
“Η Ελλάδα γι’ αυτό διαχρονικά στάθηκε όρθια χάρη στην αλληλεγγύη του λαού μας, που βοηθά πάντα έστω και από το υστέρημά του” έγραψε χαρακτηριστικά η πρόεδρος της ΔΗΜΤΟ Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης στο δικό της κάλεσμα.
Όμως ακόμη κι έτσι, είναι να απορεί κανείς πώς δημοσιοποιήθηκε αυτή η φωτογραφία από το προεδρείο της τοπικής οργάνωσης ως πειστήριο “αλληλεγγύης” μετά το πέρας της συγκέντρωσης τροφίμων την Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου.
Οι παριστάμενοι για αναμνηστική φωτογραφία παράγοντες της τοπικής, μεταξύ των οποίων και ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Μάκης Βορίδης, με χαμόγελα επιτυχίας κάτω από κακοφορεμένες μάσκες, ήταν περισσότεροι από τις μισοάδειες σακούλες της φτωχής συγκομιδής.
Κι αυτό σε έναν Δήμο όπου όχι μόνο κατοικεί ένας σημαντικός αριθμός πολιτών με εισοδήματα άνω του μέσου όρου, αλλά και όπου υπάρχει μια εδραιωμένη κουλτούρα αλληλεγγύης και φιλανθρωπίας που συνήθως γεμίζει δωμάτια και φορτηγά κάθε φορά που παρίσταται ανάγκη.
Το μάρκετινγκ της φιλανθρωπίας μπορεί να το ανεχτεί κανείς, αρκεί να υπάρχει και ένα πραγματικό αντίκρυσμα!
