Μοιραστείτε το
Ένα ενδιαφέρον άρθρο για τους δημοφιλείς μέχρι τις μέρες αστικούς θρύλους δημοσίευσε στο vice ο Αντώνης Κωνσταντάρας.
Σε αυτό παρουσιάζει μια σειρά από τοπικές ιστορίες τρόμου, πιθανότατα μυθεύματα, μεταξύ των οποίων και μια ιστορία για το κοντινό μας Πανόραμα Βούλας.
Το σχετικό απόσπασμα του άρθρου:
Στη Βούλα υπάρχει μια περιοχή που έχει το πιο υπέροχο όνομα σε όλη την Ελλάδα. Μιλάω για τον «Κρεμασμένο Λαγό», που οι πολύ παλιοί γνωρίζουν λόγω των επαγγελματικών αγώνων ταχύτητας που πραγματοποιούνταν στα ’70s.
Ενδιαφέρον έχουν εκδηλώσει και κάποιοι σπηλαιολόγοι για τις υπόγειες στοές και τα καταφύγια του Β΄ Παγκοσμίου που υπάρχουν στο βουνό. Εκεί στα καταφύγια, ακούγεται πως γίνονται διάφορες τελετές τα βράδια.
Κάπου εκεί βρίσκεται και το νεκροταφείο της Βούλας –ωραία ξεκινάμε–, για να φτάσεις στο οποίο πρέπει να ακολουθήσεις έναν έρημο δρόμο που «αγκαλιάζει» το βουνό. Στην αφετηρία του σε υποδέχεται μια μπάρα που προειδοποιεί τους διερχόμενους ότι «Απαγορεύεται η είσοδος μετά τη δύση του ηλίου». Τι άλλο πρέπει να γίνει για να καταλάβεις πως κάτι δεν πάει καλά εκεί πάνω;
Γενικά, αν έχεις μεγαλώσει στην περιοχή, έχεις ακούσει διάφορα για τον «Κρεμασμένο Λαγό», για παράδειγμα πως υπάρχει σε κάποιο σημείο μια πλακέτα μνήμης για δύο νέους που έχασαν τη ζωή τους εκεί – κανείς δεν ξέρει πώς.
Άλλοι υποστηρίζουν πως ήταν δύο μηχανόβιοι που έκαναν κόντρα και σκοτώθηκαν, ενώ μεγάλη μερίδα κόσμου λέει πως επρόκειτο για πυροσβέστες που έχασαν τη ζωή τους εν ώρα υπηρεσίας. Λίγο πιο πέρα θα βρεις ένα αυτοσχέδιο νεκροταφείο κατοικίδιων και κάποια παρατηρητήρια της πυροσβεστικής.
Ο πιο γνωστός αστικός θρύλος μιλάει για έναν αποκεφαλιστή ο οποίος είχε στόχο νεαρά ζευγαράκια που πήγαιναν εκεί το βράδυ για να κάνουν τα δικά τους στο αμάξι.
Ο τύπος, λοιπόν, έφραζε τον δρόμο με ένα δέντρο και στη συνέχεια αποκεφάλιζε τα ζευγάρια που σταματούσαν αναγκαστικά την πορεία τους.
Δυστυχώς –βασικά, ευτυχώς– δεν βρήκα κάποιο δημοσίευμα που να επιβεβαιώνει τον θρύλο, μόνο κάποιες αναρτήσεις σε φόρουμ που ασχολούνται με το μεταφυσικό. Όμως, αν αναλογιστούμε πως δεν γνωρίζουμε λεπτομέρειες για την περίοδο δράσης του –σκεφτείτε, εγώ άκουσα πρώτη φορά αυτή την ιστορία όταν ήμουν παιδί, πίσω στα ’90s– δεν μπορούμε να είμαστε 100% είναι σαφές πως δεν ξέρουμε τα όρια μεταξύ αλήθειας και μύθου.
Πολλά χρόνια αργότερα, είχε κυκλοφορήσει και η φήμη ότι είχε βρεθεί το αποκεφαλισμένο πτώμα μιας νεαρής κοπέλας στην περιοχή του Γκολφ της Γλυφάδας, ουσιαστικά, μόλις δύο χιλιόμετρα μακριά από τον Κρεμασμένο Λαγό.
Ποιος ξέρει; Ίσως να πρόκειται για τον ίδιο άνθρωπο που επέστρεψε από την πετσοκομμένη του σύνταξη για μια τελευταία αποτρόπαια πράξη πριν αποσυρθεί για πάντα. Ίσως πάλι να μην έχει συμβεί τίποτα από τα παραπάνω. Ποντάρουμε στο τελευταίο.
