Μοιραστείτε το
Τον κίνδυνο για εκτεθούν τα προσωπικά τους δεδομένα διατρέχουν όσοι έχουν οφειλές προς τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης σε αυτή την προεκλογική περίοδο. Συγκεκριμένα, δεν αποκλείεται οι καταστάσεις με τους οφειλέτες των δήμων να γίνουν κάτι σαν …τυπωμένο φυλλάδιο για κάθε χρήση ακόμη και …προεκλογικής φύσης ή δυσφημιστική για ορισμένα πρόσωπα και τους συνδυασμούς που υποστηρίζουν. Κι όλα αυτά βάσει συγκεκριμένης εγκυκλίου του υπουργείου Εσωτερικών για την εφαρμογή της ισχύουσας νομοθεσίας, η οποία κατά την εφαρμογή της μπορεί πιθανότατα να αποτελέσει αντικείμενο κατάχρησης.
Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 3 του ν. 3870/2010 (για τις “Εκλογικές δαπάνες συνδυασμών και υποψηφίων”) απαγορεύεται η χρηματοδότηση και κάθε είδους παροχή προς συνδυασμούς και υποψηφίους από φυσικά πρόσωπα τα οποία είναι οφειλέτες των οικείων περιφερειακών ενοτήτων ή δήµων πάνω από 1.000 ευρώ. Στις ιδιαιτερότητες του τρέχοντος εκλογικού αγώνα είναι η πίεση για ονομαστικοποίηση των εσόδων, με άλλα λόγια για να έχει κάθε εισφορά ονοματεπώνυμο και ΑΦΜ. Εγκύκλιος του υπουργείου Εσωτερικών (Μάρτιος 2014) ορίζει μεταξύ άλλων: “Επιτρέπεται η διάθεση ονομαστικοποιημένων διπλότυπων εισιτηρίων εκδηλώσεων ως συνήθης πρακτική ευρείας χρήσης, τα οποία αριθμούνται και θεωρούνται από τη Δ.Ο.Υ. της έδρας της περιφέρειας ή του δήμου και στα στελέχη τους αναγράφονται υποχρεωτικά το ονοματεπώνυμο, το πατρώνυμο, ο Αριθμός Φορολογικού Μητρώου (ΑΦΜ) και ο Αριθμός Δελτίου Ταυτότητας (ΑΔΤ) ή του διαβατηρίου του προσώπου στο οποίο διατίθεται. Η δυνατότητα αυτή της διάθεσης διπλότυπων εισιτηρίων εκδηλώσεων παρέχεται και στους υποψήφιους”. Όσο για τα υπόλοιπα έσοδα, ορίζεται στην ίδια εγκύκλιο ότι “στο πλαίσιο της ενίσχυσης της διαφάνειας στην οικονομική διαχείριση και στις πηγές άντλησης εσόδων, υπάρχει η υποχρέωση των συνδυασμών για διακίνηση των εσόδων και δαπανών μέσω τραπεζικών λογαριασμών” και περαιτέρω διευκρινίζεται ότι “η υποχρέωση τήρησης τραπεζικών λογαριασμών ισχύει και για τους υποψήφιους συμβούλους” αλλά και ότι “όλα τα έσοδα των συνδυασμών και των υποψηφίων με την επιφύλαξη των εσόδων από εισιτήρια εκδηλώσεων, διακινούνται μέσω τραπεζικών λογαριασμών, δηλαδή σε ποσοστό 100% του συνολικού ύψους τους”.
Πώς όμως βρίσκει κανείς αν ο δημότης που ενισχύει έναν υποψήφιο ή έναν συνδυασμό χρωστά και πόσο στον Δήμο; “Οι ανωτέρω ΟΤΑ οφείλουν να παραδίδουν στους επικεφαλής των αντίστοιχων συνδυασμών καταστάσεις με τους οφειλέτες ποσών άνω των 1.000 ευρώ”, επισημαίνεται σε νέα εγκύκλιο με υπογραφή του υπουργού Γιάννη Μιχελάκη και θέμα “χορήγηση στους συνδυασμούς καταστάσεων οφειλετών των ΟΤΑ”. Και διευκρινίζεται: “Οι ΟΤΑ δεν θα εκδίδουν αυτοβούλως καταστάσεις οφειλετών, αλλά ενόψει συγκεκριμένης κατάθεσης, θα ερωτάται από τον συνδυασμό ο οικείος ΟΤΑ αν ο καταθέτης είναι οφειλέτης για ποσό άνω των 1.000 ευρώ, χωρίς λοιπές λεπτομέρειες για περισσότερες οφειλές, το ύψος αυτών κ.λπ.”.
Διακρίνοντας τον κίνδυνο που ελλοχεύει από αυτή την πολύ παράδοξη διαδικασία, η υπουργική εγκύκλιος απευθύνεται στον …επαγγελματισμό των δημοτικών υπαλλήλων και την εχεμύθεια των υποψηφίων: “Ευνόητο είναι, εξάλλου, ότι τόσο οι οικείοι ΟΤΑ, όσο και οι ενδιαφερόμενοι υποψήφιοι, οφείλουν να συμμορφώνονται κατά την επεξεργασία των σχετικών αιτημάτων και τη χρήση των χορηγούμενων στοιχείων, με τη σχετική περί προστασίας προσωπικών δεδομένων νομοθεσία” σημειώνεται, με την προσθήκη ότι “οι υπάλληλοι των ΟΤΑ που επιλαμβάνονται της διεκπεραίωσης των, κατά τα ανωτέρω, αιτημάτων, οφείλουν να τηρούν τη δέουσα εχεμύθεια, ιδίως δε να μην ανακοινώνουν σε τρίτους το περιεχόμενο αυτών”.
Το πιο σκοτεινό σημείο που δείχνει και την όλη προχειρότητα της επιχείρησης “διαφάνεια” είναι η διατύπωση ότι ο έλεγχος στο δήμο για τις οφειλές γίνεται “ενόψει συγκεκριμένης κατάθεσης”. Με άλλα λόγια, αν ένας υποψήφιος σύμβουλος τηρήσει κατά γράμμα τις γραφές των εγκυκλίων και βρει έναν υποστηρικτή να του προσφέρει 10 ευρώ για τον προεκλογικό του αγώνα, κανονικά θα πρέπει να τον σταματήσει, να ρωτήσει πρώτα την Ταμειακή Υπηρεσία για τις οφειλές του υποστηρικτή και μετά από 10 μέρες που ορίζεται ότι πρέπει να πάρει απάντηση, τότε να κόψει το κουπόνι ενίσχυσης.
Μα πού ζουν;
Διαφάνεια και πολιτικό χρήμα
Υποτίθεται ότι οι αυστηρές διατάξεις για τη γνωστοποίηση της ταυτότητας των υποστηρικτών, για το επιτρεπτό ύψος των εισφορών και των εσόδων, για την τήρηση λογιστικών βιβλίων κ.λπ. υιοθετούνται για να ενισχυθεί η διαφάνεια στην πολιτική. Στην πραγματικότητα όμως, απλώς υψώνουν τυπικά και γραφειοκρατικά εμπόδια που καλείται συνήθως κάποιος έμπειρος λογιστής να τα καλύψει, ενώ στο τέλος ενισχύουν την αδιαφάνεια και το “μαύρο” πολιτικό χρήμα.
Πώς; Με τον ορισμό ενός εξωπραγματικού και αυθαίρετου ανώτατου ορίου για τις εκλογικές δαπάνες των συνδυασμών και των υποψηφίων. Στόχος της ρύθμισης αυτής είναι “να διασφαλιστούν ίσες ευκαιρίες προβολής για τους ενδιαφερόμενους και να δημιουργηθούν ομαλές συνθήκες τοπικού πολιτικού ανταγωνισμού”. Η ισχύουσα ρύθμιση ορίζει ότι υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι και υποψήφιοι Δήμαρχοι έχουν το ίδιο (!) ανώτατο όριο δαπανών το οποίο για τους δήμους με πληθυσμό κάτω των 100.000 κατοίκων κυμαίνεται από 1.500 ευρώ ως 2.500 ευρώ. Οι πάντες γνωρίζουν βέβαια (και προπαντός οι κυβερνώντες) ότι τα πραγματικά ποσά που δαπανώνται για τις στοιχειώδεις ενέργειες προβολής μιας υποψηφιότητας ξεπερνούν τα “ανώτατα όρια” στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων.
Προς τι λοιπόν ο φαρισαϊσμός;
Του Γιώργου Λαουτάρη από τον Παλμό Γλυφάδας, 29/3/2014
