Μοιραστείτε το
Τη …χειραφέτηση από τη Βάρη και την αυτόνομη προβολή της Βάρκιζας στο δημοτικό επίπεδο διεκδικεί μια μικρή ομάδα πολιτών.
Ένας πρόσφατος διάλογος στα τοπικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης του Δήμου Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης ανέδειξε έναν νέο βαρκιζιώτικο τοπικισμό που συμπυκνώνει την άποψή του στη μετατροπή του άτυπου τοπωνυμίου “3Β” από τις τρεις δημοτικές κοινότητες που συγκρότησαν το 2011 τον νέο καλλικρατικό Δήμο σε “4Β”, ώστε να αποτυπωθεί και η Βάρκιζα.
Μάλιστα, οι διάλογοι ανέδειξαν έναν ιδιότυπο σνομπισμό της συγκεκριμένης ομάδας πολιτών απέναντι στους δημότες και την περιοχή της Βάρης.
Κάποια χαρακτηριστικά σχόλια:
Το θέμα ξεκίνησε από κάποια σχόλια του δημοτικού συμβούλου Νατάλη Πέτροβιτς, ο οποίος και τοποθετήθηκε αργότερα συνολικά για το θέμα:
Η αλήθεια είναι βέβαια ότι οι γειτονιές του Δήμου με τα διακριτά τους τοπωνύμια είναι πολύ περισσότερες από τις τρεις δημοτικές ενότητες που έχουν αναγνωριστεί σε διοικητικό επίπεδο: Δίλοφο (Βλάχικα), Κόρμπι, Ασύρματος, Λαθούριζα, Μηλαδέζα, Χέρωμα και βέβαια Βάρκιζα είναι οι συνοικίες που απαρτίζουν μόνο τη Βάρη. Ανάλογα ξεχωρίζουν συνοικίες στη Βούλα και στη Βουλιαγμένη.
Τα “3Β” προέκυψαν από τους τρεις πρώην Δήμους που σήμερα έχουν μια σχετική διοικητική αυτονομία στο πλαίσιο των τριών Συμβουλίων Δημοτικής Κοινότητας, αλλά και των τριών εκλογικών περιφερειών (με αριθμό εδρών ανάλογο του πληθυσμού) που συγκροτούν το κεντρικό Δημοτικό Συμβούλιο. Γεγονός είναι πάντως ότι η κατεύθυνση στη διοικητική διάρθρωση της χώρας είναι η συγκέντρωση των αρμοδιοτήτων σε μεγάλες ενότητες και όχι ο κατακερματισμός. Πληροφορίες αναφέρουν ότι στην ερχόμενη αλλαγή του αυτοδιοικητικού πλαισίου μελετάται η κατάργηση των εκλογικών περιφερειών στους καλλικρατικούς δήμους και η εισαγωγή ενιαίων ψηφοδελτίων.
Λίγη ιστορία…
Η Βάρη, που υπήρξε οικισμός του Κορωπίου, αυτονομήθηκε διοικητικά και αποτέλεσε αυτόνομη κοινότητα το 1929. Μάλιστα, τα 3Β όπως τα γνωρίζουμε σήμερα, συνυπήρξαν από το 1929 ως το 1934, καθώς οι οικισμοί Βούλας και Βουλιαγμένης εντάχθηκαν στην Κοινότητα Βάρης.
Οι μόνοι οικισμοί που έχουν αναγνωριστεί επισήμως στη Βάρη είναι ο Άγιος Νικόλαος (καταργήθηκε το 1951), η Βάρκιζα που μετονομάστηκε από τη χούντα σε Αλίανθος (καταργήθηκε ως οικισμός το 1981) και τα Βλάχικα που μετονομάστηκαν το 1963 σε Δίλοφο (οικισμός που ομοίως καταργήθηκε το 1981).
Ένα ενδιαφέρον σημείο ειδικά για τη Βάρκιζα, όπως προκύπτει από τις κυβερνητικές αποφάσεις που αποτυπώθηκαν στα ΦΕΚ της εποχής, είναι ότι μόλις για τρεις μήνες εντός του 1952 η Βάρκιζα έγινε αυτόνομη κοινότητα.
Προφανώς δημογραφικοί κυρίως παράγοντες αλλά και πολιτικοί ή ιστορικοί όρισαν σε κάθε εποχή το αν θα αποδοθεί το καθεστώς του χωριστού οικισμού ή κοινότητας σε μια γειτονιά. Η αντιπαράθεση Βάρης – Βάρκιζας δεν είναι νέα, ωστόσο υπό το πρίσμα των δημοτικών εξελίξεων μοιάζει σήμερα εξαιρετικά εκτός εποχής. Στις δημοτικές εκλογές του 2019, η βραχύβια παράταξη του Δημήτρη Τζιώτη επανέφερε τη συζήτηση περί αυτονομήσεων των συνοικιών, ξεχωρίζοντας στο λογότυπό της κάποιες από αυτές:
Όμως και σε αυτή την περίπτωση, όπως και στην πρόταση των βαρκιζιωτών για τα “4Β”, το λάθος είναι ότι εξαιρούνται από την άτυπη αυτή αναγνώριση μεγάλες οικιστικές ενότητες, όπως το Καβούρι και τα Πηγαδάκια για να αναφέρουμε δύο παραδείγματα.
Είτε λοιπόν θα χωρέσουν σε μια μεγάλη παρένθεση όλα τα τοπωνύμια ανεξαιρέτως, είτε θα περιοριστούμε στα τρία, μεγαλύτερα και ιστορικά αναγνωρισμένα “βήτα”.