Απρόσβλητος στην οικονομική μπόρα που πλήττει την αυτοδιοίκηση αποδεικνύεται ο Δήμος Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης, ο οποίος για 10η συνεχόμενη χρονιά διατήρησε τα δημοτικά οικιακά τέλη στα ίδια επίπεδα για το 2025.
Οι αυξήσεις στα δημοτικά τέλη τις οποίες υποχρεώθηκαν να επιβάλουν φέτος στους κατοίκους τους πολλοί δήμοι στην επικράτεια πήραν διαστάσεις κύματος. Σύμφωνα με ρεπορτάζ της εφημερίδας Καθημερινή, τουλάχιστον 85 δήμοι από τους 332 της χώρας έλαβαν ανάλογες αποφάσεις με αυξήσεις. Καταρρίπτεται έτσι με τον πλέον ηχηρό τρόπο και ο αστικός μύθος που παρουσίαζε τον Δήμο των 3Β ως τον «ακριβότερο της χώρας» στα τέλη.
Η συγκριτική ενδεικτική έρευνα που δημοσιεύουμε για τα τρέχοντα δημοτικά τέλη σε προάστια αλλά και σε κεντρικές περιοχές της Αττικής, δείχνει ότι οι χρεώσεις των δήμων δεν συνδέονται με τις τιμές ζώνης των ακινήτων, αλλά στην πραγματικότητα αποκαλύπτουν αυτό που θα μπορούσε να ονομαστεί βαθμός ανθεκτικότητας των ΟΤΑ στη δυσμενή οικονομική συγκυρία. Το γεγονός ότι ένα ακίνητο στην Κυψέλη καταβάλλει σήμερα για δημοτικές χρεώσεις μεγαλύτερο ποσό από ακίνητο ίδιας επιφάνειας στη Βουλιαγμένη, καταδεικνύει το φαινόμενο με τον καλύτερο τρόπο.
* Ο Δήμος Παλαιού Φαλήρου από το 2021 χρεώνει στις ιδιοκτησίες ένα πρόσθετο ειδικό τέλος ύψους 0,20 ευρώ ανά τετραγωνικό.
Η δημοτική αρχή του Χαλανδρίου απέδωσε τις αυξήσεις που καθιστούν τον Δήμο τον ακριβότερα στα τέλη, στην «εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία για όλη την Αυτοδιοίκηση που χαρακτηρίζεται από τις συνεχείς αυξήσεις στα πάντα (ενέργεια, καύσιμα)» και στην «εκτόξευση του τέλους ταφής».
Με παρόμοια λογική, ο Δήμος Κηφισιάς ανακοίνωσε ότι οι αυξήσεις που επέβαλε ήταν επιβεβλημένες για την ανάγκη αγοράς λειοτεμαχιστών (όπως αυτών που λειτουργούν χρόνια στον Δήμο των 3Β και μειώνουν τον όγκο των πράσινων αποβλήτων) και άλλων οχημάτων και ότι ανάλογες αποφάσεις λαμβάνονται παντού καθώς «είναι αποτέλεσμα της αντικειμενικής δυσκολίας των Δήμων να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους».
Σε κάποιες περιπτώσεις δήμων οι φετινές αυξήσεις ήταν αποτέλεσμα μιας λαϊκιστικής προσέγγισης που είχαν τα προηγούμενα χρόνια κάποιες δημοτικές διοικήσεις, ανακοινώνοντας χωρίς κάποια μακροπρόθεσμη μελέτη μειώσεις στα δημοτικά τέλη που τελικά δημιούργησαν μεγάλες τρύπες στα οικονομικά.
Σύμφωνα με ανώτερο στέλεχος του Δήμου Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης η πολιτική Κωνσταντέλλου ήταν εξαρχής μετρημένη στις ανακοινώσεις και στοχευμένη σε αυτό που αποκαλείται «έξυπνα έσοδα»:
«Στον Δήμο μας παραμείναμε σταθεροί, αυξάνοντας τις επενδύσεις μας, κάνοντας όμως ταυτόχρονα ορθή περιβαλλοντική διαχείριση η οποία οδήγησε σε εξοικονόμηση πόρων. Ένα πρώτο παράδειγμα είναι η αλλαγή του δημοτικού φωτισμού με λαμπτήρες χαμηλής κατανάλωσης και ένα δεύτερο η εκτόξευση των ποσοστών ανακύκλωσης που επέφερε εκπτώσεις στη διαχείριση των αποβλήτων».
Από τις αποφάσεις αυτές δημιουργήθηκε το οικονομικό «μαξιλάρι» που επέτρεψε στη διοίκηση του Γρηγόρη Κωνσταντέλλου να απορροφήσει την κατακόρυφη αύξηση του κόστους ενέργειας και του τέλους ταφής που αλλού οδήγησαν τους δημοτικούς προϋπολογισμούς σε αδιέξοδο.
Στον πίνακα που κατατάσσει ενδεικτικά δήμους της Αττικής ανάλογα με τις φετινές τους χρεώσεις προς τα νοικοκυριά, καταγράφεται τόσο ο συντελεστής των δημοτικών τελών όσο και ο συντελεστής του δημοτικού φόρου (επίσημα ονομάζεται φόρος ηλεκτροδοτούμενων χώρων) ο οποίος συχνά περνά απαρατήρητος, παρόλο που συνδιαμορφώνει το ποσό που καταβάλλουν οι κάτοικοι. Αντίθετα με τα τέλη που έχουν αυστηρά ανταποδοτικό χαρακτήρα και κατευθύνονται στην καθαριότητα και τον ηλεκτροφωτισμό, ο δημοτικός φόρος προορίζεται για άλλες δράσεις, όπως η συντήρηση των σχολικών υποδομών.
Στους λογαριασμούς ενέργειας συμπεριλαμβάνεται επιπλέον και το Τέλος Ακίνητης Περιουσίας που εισπράττουν οι Δήμοι, όμως το ύψος του καθορίζεται κατά βάση από την τιμή ζώνης του ακινήτου και την παλαιότητά του και δεν αποτελεί απόφαση της δημοτικής διοίκησης.
