Άρθρο παρέμβαση ενόψει των δημοτικών εκλογών δημοσιοποίησε ο Μάκης Σταύρου, ιστορικός – περιβαλλοντολόγος και μέλος της Δημοτικής Κίνησης Ανατροπή Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης:

”…Η λύση της εναπόθεσης των συλλογικών μας υποθέσεων στα κόμματα ή σε μεμονωμένα άτομα που εμφανίζονται ως σωτήρες, πιστεύουμε ότι έχει εξαντλήσει τα όρια της αξιοπιστίας της… Μόνο οι ίδιοι οι πολίτες μπορούν να φτιάξουν τα πράγματα στο δήμο με την ενεργή και δημιουργική συμμετοχή τους και την αντίστασή τους στην καταστροφική για το περιβάλλον και την κοινωνία πολιτική. Δε μας λείπουν οι υποψήφιοι. Οι ενεργοί πολίτες λείπουν…’’

Από τη διακήρυξη αρχών των δημοτικών κινήσεων
«ΑΝΑΤΡΟΠΗ» Βάρης-Βούλας –Βουλιαγμένης και Κερατσινίου-Δραπετσώνας

Σαράντα χρόνια κλείνουν φέτος (1974-2014) από την αποκατάσταση της δημοκρατίας στη χώρα μας. Επί σαράντα χρόνια οι δημότες κάθε τετραετία παρακολουθούν αμήχανοι ένα παιχνίδι εντυπωσιασμού που εκτυλίσσεται για πέντε μήνες πριν από τις δημοτικές εκλογές. Για πέντε μήνες δηλαδή βιώνουμε όλοι το ίδιο σκηνικό σε κάθε δήμο της χώρας, με την προσδοκία να αναδειχθεί από τις κάλπες o ”πετυχημένος” επόμενος δήμαρχος που θα αλλάξει τα πράγματα και θα απαλλάξει το δήμο από την κακοδιαχείριση και την ”αποτυχημένη” πολιτική του απερχόμενου δημάρχου. Επί σαράντα χρόνια (και μιλώ για όσους έχουμε ζήσει όλη αυτή την περίοδο) κάθε τετραετία για πέντε μήνες επαναλαμβάνονται μονότονα και πανομοιότυπα οι ίδιες εκδηλώσεις μιας προεκλογικής αυτοδιοικητικής πασαρέλας. Κάθε τέσσερα χρόνια δηλαδή βλέπουμε:

α) Να θεμελιώνονται και να εγκαινιάζονται προεκλογικά πολλά ‘’έργα’’, λίγο πριν από τις εκλογές

β) Να μπαίνουν σε full λειτουργία οι κομματικοί μηχανισμοί (τοπικοί και κεντρικοί) όπως και πολλοί άλλοι μηχανισμοί.

γ) Να μετακινούνται με μεγάλη ευκολία και άνεση σύμβουλοι (εκλεγμένοι ή υποψήφιοι) από μια δημοτική παράταξη σε άλλη, χωρίς καθόλου ιδεολογικούς και πολιτικούς φραγμούς, δημιουργώντας μια εικόνα παρόμοια με αυτή της πεντάμηνης μεταγραφικής περιόδου στο ποδόσφαιρο.

δ) Κάθε υποψήφιος δήμαρχος, για να θεωρείται “πετυχημένος” φροντίζει να εντάξει στο ψηφοδέλτιό του ‘’φανταχτερά’’ ονόματα επιχειρηματιών, ποδοσφαιριστών, καλλιτεχνών, συγγενών (αδελφών, πρώην συζύγων, παππούδων) και άλλων επωνύμων παραγόντων.

ε) Οι υποψήφιοι ‘’σωτήρες’’ (παλιοί και νέοι) προσπαθούν να έχουν συνεχώς τις φωτογραφίες τους, πάντα νεανίζουσες, στις εφημερίδες ή σε άλλα ΜΜΕ, σε όλη τη διάρκεια του προεκλογικού πεντάμηνου

στ) Δημιουργούνται σε κάθε δημοτική παράταξη επιτροπές περιορισμένης διάρκειας και με ημερομηνία λήξης, που θα επεξεργασθούν το πρόγραμμα της παράταξης, το οποίο όπως δείχνει η ζωή, μετά τις οι δήμαρχοι συνήθως φροντίζουν να ξεχάσουν.

ζ) Οι υποψήφιοι δήμαρχοι καλούν τους συλλόγους, που υπάρχουν σε κάθε δήμο (μια φορά κάθε τέσσερα χρόνια θυμούνται), για να δείξουν ότι τους έχουν με το μέρος τους.

η) Κυκλοφορούν πολύχρωμα, εντυπωσιακά έντυπα σε ιλουστρασιόν χαρτί (τόνοι άχρηστου, στην πλειοψηφία του, χαρτιού σπαταλούνται προεκλογικά, με μεγάλο οικονομικό και κυρίως οικολογικό κόστος)

Θα μπορούσε βέβαια ο κατάλογος των εκδηλώσεων προεκλογικού εντυπωσιασμού να είναι πολύ πιο μεγάλος αλλά θα περιορισθώ σε αυτές. Άλλωστε όλοι και ιδιαίτερα οι μεγαλύτεροι, το σκηνικό αυτό το έχουμε βιώσει πολλές φορές.

Και αφού περάσουν οι εκλογές και σβήσουν τα φώτα της δημοσιότητας και της αυτοδιοικητικής πασαρέλας, επανερχόμαστε και πάλι στη γνωστή πληκτική καθημερινότητα. Στη συνηθισμένη δηλαδή πραγματικότητα

-όπου η λειτουργία των δημοτικών παρατάξεων παύει για τέσσερα χρόνια και επανέρχεται και πάλι πέντε μήνες πριν από τις επόμενες εκλογές.

-όπου απαξιώνονται ή στην καλλίτερη περίπτωση αντιμετωπίζονται με αδιαφορία οι συλλογικότητες, τις οποίες όλες οι δημοτικές παρατάξεις προεκλογικά ‘’αγκάλιαζαν‘’. Εκείνες μάλιστα, που θεωρούνται πιο ενοχλητικές, γιατί τολμούν να αντιστέκονται στα μεγάλα συμφέροντα, αντιμετωπίζονται ακόμα και με εχθρότητα.

-όπου οι δημοτικοί σύμβουλοι κάθε παράταξης κάνουν τοποθετήσεις και προτάσεις στα δημοτικά συμβούλια, όχι μόνο χωρίς να έχουν ενημερώσει τους δημότες και πολύ περισσότερο τα μέλη των παρατάξεών τους, αλλά πολλές φορές χωρίς ούτε καν να έχουν συζητήσει τις προτάσεις αυτές μεταξύ τους, στην παράταξη που ανήκουν.

-όπου στα δημοτικά συμβούλια πραγματοποιούνται για ατελείωτες ώρες ανούσιες συζητήσεις στις οποίες δήμαρχοι και δημοτικοί σύμβουλοι (στη μεγάλη τους πλειοψηφία) με τις μακροσκελέστατες και ανούσιες τοποθετήσεις τους, απλά επιβεβαιώνουν τη γνωστή ατάκα του Χάρρυ Κλυν ‘’μιλούν για να αποδείξουν την αξία της σιωπής’’.

-όπου οι περισσότεροι πολίτες απογοητευμένοι από τους δημάρχους και τους δημοτικούς συμβούλους, δείχνουν αδιαφορία και απέχουν από τα δημοτικά συμβούλια, όπως και από τα κοινά του δήμου γενικότερα, περιμένοντας την επόμενη τετραετία μήπως ανακαλύψουν τον ‘’πετυχημένο’’ δήμαρχο.

Αναρωτιέμαι λοιπόν, αφού επί 40 χρόνια δεν βρίσκουμε τον πετυχημένο δήμαρχο και τους πετυχημένους δημοτικούς συμβούλους, μήπως πρέπει να ψάξουμε για κάτι άλλο; Μήπως πρέπει, επί τέλους, να αναζητήσουμε τον επιτυχημένο, τον ενεργό δημότη; Γιατί, κατά την προσωπική μου άποψη ,αυτός είναι που μας λείπει. Η απουσία επιτυχημένων ενεργών δημοτών είναι η αιτία της αποτυχίας των δημοτικών αρχών και των δημοτικών παρατάξεων.

Και επιτυχημένους θεωρώ τους δημότες

-που ανεξάρτητα από ιδεολογικές ή κομματικές διαφορές, συμμετέχουν στις τοπικές συλλογικότητες και στα τοπικά κινήματα και είναι σε θέση, από την εμπειρία τους στη συλλογική δράση, να διακρίνουν ποιες πολιτικές στο δήμο μπορούν να υπηρετήσουν τα συμφέροντα της πλειοψηφίας των πολιτών και παράλληλα να αντισταθούν στα μεγάλα συμφέροντα, που στο βωμό του κέρδους είναι έτοιμα να θυσιάσουν και τους ανθρώπους και το περιβάλλον και τον πολιτισμό.

– που είναι πρόθυμοι να αφιερώσουν ένα μέρος του προσωπικού τους χρόνου, για να συζητήσουν με τους άλλους συνδημότες τους και, παραμερίζοντας αυτά που τους χωρίζουν, να βρουν λύσεις στα προβλήματα που τους ενώνουν και να αγωνισθούν μαζί για να τις διεκδικήσουν.

-που πιστεύουν βαθιά στις αρχές και τις αξίες της δημοκρατίας, της ελευθερίας και της δικαιοσύνης και θέλουν ο δήμος τους να γίνει ένα εργαστήρι πραγματικής αυτοδιοίκησης χωρίς καμία εξάρτηση από το κράτος, από τα κόμματα, ή από άλλα συμφέροντα.

-που έχοντας απορρίψει την ιδέα της ανάθεσης των υποθέσεων του δήμου σε ‘’σωτήρες‘’, σε ‘’ισχυρούς’’ και σε ‘’πετυχημένους’’, θέλουν να συμμετέχουν οι ίδιοι ουσιαστικά στον δημόσιο διάλογο και κυρίως στη λήψη των αποφάσεων αρνούμενοι να δεχθούν κάποιοι άλλοι να αποφασίζουν για αυτούς χωρίς αυτούς

-που θέλουν να συζητούν σε ανοιχτές και δημόσιες συνελεύσεις ”πρόσωπο με πρόσωπο” με τους συνδημότες τους και τους δημοτικούς άρχοντες, και μετά από διάλογο με ουσιαστικά επιχειρήματα να παίρνουν όλοι μαζί τις καλλίτερες για το δημόσιο συμφέρον αποφάσεις, εφαρμόζοντας την άμεση δηλαδή την πραγματική δημοκρατία.

Και από την προσωπική μου εμπειρία γνωρίζω ότι πετυχημένοι πολίτες, με τα χαρακτηριστικά που προαναφέρθηκαν, υπάρχουν πολλοί. Αρνούνται όμως να διακινδυνεύσουν την αξιοπρέπειά τους και την αγωνιστική τους πορεία στη ζωή με τη συμμετοχή τους σε μηχανισμούς (κομματικούς ή άλλους), όπου διαβλέπουν ότι θα παίζουν ένα διακοσμητικό ρόλο.

Προς αυτούς τους πολίτες αξίζει όλες οι δημοτικές παρατάξεις να στρέψουν την προσοχή τους. Γιατί είναι σίγουρο ότι όποια δημοτική αρχή και αν εκλεγεί και όποιος αιρετός και αν αναλάβει τα καθήκοντα του δημάρχου, αν συνεχισθεί η ίδια πολιτική, αν λειτουργεί σαν ‘’σωτήρας’’ μακριά από –και σε πολλές περιπτώσεις ενάντια- στους πολίτες, την επόμενη τετραετία (με τον νέο νόμο είναι πενταετία) θα αναζητάμε για μια ακόμα φορά ένα νέο υποψήφιο δήμαρχο, που και πάλι θα παρουσιάζεται σαν πετυχημένος.

Αν δεν συνειδητοποιήσουν οι δημοτικές αρχές και γενικότερα οι δημοτικές παρατάξεις ότι χρειάζονται πετυχημένους δημότες, έτοιμους να δράσουν και να αγωνιστούν οργανωμένοι σε συλλογικότητες και κινήματα, για να σταματήσουν την καταστροφή που επιβάλλουν τα συμφέροντα μιας μικρής ομάδας ολιγαρχών, θα περάσουμε πολλές ακόμα χαμένες τετραετίες ( με το νέο νόμο πενταετίες).

Πετυχημένη λοιπόν δημοτική αρχή, και βέβαια πετυχημένος δήμαρχος, θα αποδειχθεί αυτός που εντοπίζει έγκαιρα τα προβλήματα και καλεί συνεχώς τις συλλογικότητες των πολιτών όχι μόνο να μπουν φραγμός στα σχέδια των λίγων, που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι το χρηματικό κέρδος. αλλά και να συνδιαμορφώσουν τις προτάσεις για μία πολιτική του δήμου σε όφελος της κοινωνίας και του περιβάλλοντος. Ο δήμαρχος, που αγνοώντας τις αποφάσεις των μηχανισμών (κομματικών ή άλλων), όπως και το “χτύπημα στην πλάτη” των ποικιλώνυμων παραγόντων, θα έχει πάντα στο μυαλό του και θα ξεκινά από την θεμελιώδη αρχή πως η φύση και οι άνθρωποι είναι πάνω από τα κέρδη. Ο δήμαρχος, που είναι έτοιμος να παραιτηθεί ακόμα, αν οι ανώτεροι του (περιφέρεια ή κυβέρνηση) του επιβάλλουν να πάρει αποφάσεις ενάντια στην κοινωνία και τη φύση μόνο για να εξυπηρετήσει μεγάλα συμφέροντα, καλώντας παράλληλα τους πολίτες και τα κινήματα σε αγωνιστική επαγρύπνηση.

Μόνο με αυτούς τους επιτυχημένους δημάρχους μπορεί να σταματήσει η καταστροφική πορεία της πατρίδας μας. Μόνο αυτούς τους επιτυχημένους δημάρχους μπορούν να σταματήσουν οι αυτοδιοικητικές πασαρέλες κάθε φορά που υπάρχουν εκλογές. Μόνο με αυτούς τους επιτυχημένους δημάρχους μπορούν να σταματήσουν οι χαμένες τετραετίες (από φέτος πενταετίες) για τους δήμους. Και θα πρέπει να γνωρίζουν όλοι οι δήμαρχοι και οι δημοτικοί σύμβουλοι ότι με αυτά τα κριτήρια θα κρίνονται σαν επιτυχημένοι ή αποτυχημένοι από τους δημότες τους. Από τους πραγματικά επιτυχημένους, ενεργούς δημότες.

Ας ευχηθούμε λοιπόν αυτές οι εκλογές, 40 χρόνια από την μεταπολίτευση, να είναι οι τελευταίες που οι δημότες παρακολουθούν από μακριά τα προεκλογικά τεκταινόμενα, αφού ουσιαστικά δεν τους αγγίζουν.

Ας ευχηθούμε ότι στο εξής όλοι θα αρχίσουμε να αναζητούμε και να εμπιστευόμαστε τους πετυχημένους, τους ενεργούς δημότες και τα κινήματά τους.

Ας ευχηθούμε η τετραετία που πέρασε να είναι η τελευταία χαμένη τετραετία.