Την απόρριψη της προσφυγής του Γρηγόρη Κωνσταντέλλου κατά της εκλογής του Αντωνίου Αβραμιώτη στη θέση του Μητροπολίτη Γλυφάδας Ελληνικού Βούλας Βουλιαγμένης και Βάρης τον Μάρτιο του 2019 αποφάσισε το Συμβούλιο της Επικρατείας και συγκεκριμένα η 7μελής σύνθεση του Γ’ Τμήματος, με τις αποφάσεις του που έλαβαν τους αριθμούς 588/2021 και 589/2021 και αναρτήθηκαν στις 27 Απριλίου 2021. Με τη δικαστική “βούλα” έκλεισε έτσι η υπόθεση της πλέον αμφιλεγόμενης και επεισοδιακής εκλογής ιεράρχη στην ιστορία της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Επεισοδιακό ήταν το γεγονός ότι μετά την πρώτη ψηφοφορία, κατά την οποία επικράτησε ο Αρχιμανδρίτης Αλέξιος Ψωίνος, ζητήθηκε επανακαταμέτρηση η οποία μέσω ισοψηφίας ανέτρεψε το αποτέλεσμα υπέρ του Αντωνίου, λόγω αρχαιότητας. Αμφιλεγόμενο ήταν το αν ο Αντώνιος, που τότε υπηρετούσε ήδη ως τιτουλάριος Επίσκοπος Σαλώνων την αρχιεπισκοπή, είχε δικαίωμα εκλογής.
Το ΣτΕ εν τέλει ερμήνευσε τον Καταστατικό Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος σε ένα αρκετό σκοτεινό του σημείο, δηλαδή τη θέση των ασκούντων ανατεθειμένα καθήκοντα Βοηθού Επισκόπου χωρίς οργανική θέση και δέχτηκε κατά πλειοψηφία ότι ο Αντώνιος είχε τελικά δικαίωμα εκλογής. Η νομική ομάδα του Δημάρχου ωστόσο ακόμη αναμένει τη δημοσίευση της απόφασης και τα πρακτικά της διάσκεψης (στη δημοσιότητα έχει δοθεί μόνο η σύνοψή της) ώστε να ελεγχθεί το σκεπτικό του ΣτΕ. Νομικοί κύκλοι κάνουν λόγο για “σοβαρά κενά” στην απόφαση, κάτι που ίσως δείχνει ότι ο δρόμος για το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο δεν έχει αποκλειστεί.
Η λήξη της άβολης αυτής εκκρεμότητας φυσικά δεν επηρεάζει τις προσωπικές σχέσεις μεταξύ του Δημάρχου των 3Β και του Αντωνίου, που όποιος έχει δει από κοντά τις πυκνές (παρά την πανδημία) συναντήσεις τους σε δημόσιες εκδηλώσεις πιστοποιεί ότι διέπονται από μια καλή “χημεία”. Άλλωστε, ο Γρηγόρης Κωνσταντέλλος επέμενε εξ αρχής ότι η προσφυγή του δεν είχε προσωπικά ελατήρια, αλλά θεσμικά.
Και από αυτή την άποψη, μπορεί ο ΣτΕ να απέρριψε την προσφυγή του και ο Αντώνιος να δικαιώθηκε, ωστόσο πραγματικός κερδισμένος από την ιστορία αυτή είναι ο Γρηγόρης Κωνσταντέλλος: Οδήγησε μια διαδικασία ακραίας ερμηνείας των Κανονισμών που διέπουν την Εκκλησία για κρίση στη δικαιοσύνη, όπως έχει δικαίωμα κάθε πολίτης. Επαναβεβαίωσε λοιπόν με έναν παραστατικό τρόπο που ουδείς μπορεί να αγνοήσει τη θεσμική σειρά στην Ελληνική Δημοκρατία που θέτει τη λειτουργία της Εκκλησίας υπό ένα αυστηρά καθορισμένο νομικό πλαίσιο. Και το έπραξε ερχόμενος σε ευθεία αντίθεση με την εκπεφρασμένη βούληση του Αρχιεπισκόπου.
Κι όλα αυτά δεν θα είχαν νόημα αν δεν υπήρχε υποβόσκουσα, αλλά πάντα παρούσα η σφοδρή αντίθεση μεταξύ των οικοπεδικών συμφερόντων της Εκκλησίας και του δημοσίου συμφέροντος στον Δήμο Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης. Μια αντίθεση που διαρκώς έρχεται στην επιφάνεια και αναμένεται σύντομα να ενταθεί.
