Την τελευταία του πνοή άφησε στις 16 Φεβρουαρίου σε ηλικία 86 ετών ο Τάσος Καραγεώργος, ο άνθρωπος που συνέδεσε το όνομά του για πάντα με τη θάλασσα της Βουλιαγμένης και το άθλημα του θαλάσσιου σκι.
Ένας επιπόλαιος τραυματισμός στο κεφάλι τον υποχρέωσε σε νοσηλεία για πάνω από έναν μήνα και τελικά του στοίχισε τη ζωή. Μια ζωή γεμάτη εμπειρίες, δημιουργία, αθλητισμό και έντονη δραστηριότητα που του χάρισαν αναρίθμητους φίλους στην πόλη όπου γεννήθηκε και την αγάπησε και όχι μόνο.
Ο Τάσος γεννήθηκε το 1936 και ήταν παιδί μιας από τις πολυπληθέστερες οικογένειες της Βουλιαγμένης. Τα «καραγιωργέικα», το μέρος διαμονής της οικογένειας, ήταν ονομαστά διότι ο Ηρακλής και η Λίτσα (Ελίτσα) απέκτησαν 8 παιδιά, ένα από τα οποία, ο Πατρίκιος, έμελλε να διαδραματίσει ως κοινοτάρχης τη σημαντική περίοδο 1975-1986 κεντρικό ρόλο στην τοπική ζωή, δημιουργώντας τις βασικότερες υποδομές της Βουλιαγμένης.
Ο Τάσος ωστόσο απείχε πάντοτε από τα κοινά. Ο πατέρας του Ηρακλής έφτασε στη Βουλιαγμένη μετά την καταστροφή του 1922 και όπως θυμούνται σήμερα τα παιδιά του Πατρίκιος και Παναγιώτης, τα τελευταία εν ζωή μέλη εκείνης της γενιάς της οικογένειας, ήταν ο πρώτος μόνιμος κάτοικος. Έχοντας συνδεθεί με στενή φιλία από τον καιρό του πολέμου με τον στρατιωτικό και μετέπειτα πολιτικό Νικόλαο Πλαστήρα, ο τότε πρωθυπουργός επισκεπτόταν συχνά το σπίτι των Καραγεωργέων ή «ηρακλειδών» όπως τους ονόμαζαν άλλοι, για να γευτεί τα ντολμαδάκια της Λίτσας.
Ο Τάσος ανήκε στη γενιά που πέρασε τα πιο τρυφερά παιδικά της χρόνια μέσα στον πόλεμο και την κατοχή. Το μόνο σχολείο όπου φοίτησε ήταν αυτό που λειτουργούσε στο Εκκλησιαστικό Ορφανοτροφείο της Βουλιαγμένης.
Ως προσωπικότητα πάντως ήταν ένας χαρούμενος άνθρωπος, γεμάτος ζωντάνια, ενέργεια, δύναμη και διάθεση να τολμήσει το πιο παρακινδυνευμένο. Τα αδέρφια του θυμούνται ότι τον καιρό που υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία στο Πολεμικό Ναυτικό, μια φορά έφυγε από τον Ναύσταθμο της Σαλαμίνας …κολυμπώντας και έφτασε στη Βουλιαγμένη με τα πόδια. Οι δε επιδείξεις του στις παράτολμες βουτιές από τη Λίμνη Βουλιαγμένης, όπου ανέβαινε στον πιο ψηλό βράχο, συγκέντρωναν πολλούς θεατές που θαύμαζαν την τόλμη και τα κόλπα του.
Το θαλάσσιο σκι ήταν όμως το πεδίο όπου μπόρεσε τελικά να συνδυάσει την τόλμη και τη σωματική του ικανότητα με ένα ζωηρό ενδιαφέρον του κόσμου που θα μπορούσε να τον αποκαταστήσει επαγγελματικά. Και πράγματι έγινε ένας από τους σημαντικότερους δασκάλους του σκι στη χώρα. Το άθλημα αυτό ξεκίνησε τα πρώτα του βήματα στη χώρα μας μέσα στον κόλπο της Βουλιαγμένης κατά τα χρόνια 1956-1959.
Οι πρώτοι αγώνες θαλάσσιου σκι τελέστηκαν στην πόλη το καλοκαίρι του 1960. Τότε ήταν που και ο Τάσος Καραγεώργος εγκαταστάθηκε στο μισθωμένο από το Υπουργείο Οικονομικών τότε χώρο του μικρού κόλπου κάτω από τον Άγιο Παντελεήμονα, όπου σήμερα βρίσκεται το εστιατόριο «Ακτή». Το λιμανάκι αυτό έκτοτε ονομάστηκε «Τάσος» μιας και κυριολεκτικά χτίστηκε πετραδάκι πετραδάκι από τον ίδιο.
Περιγράφει χαρακτηριστικά ο Δημήτρης Κουτσογιάννης στο βιβλίο του «Παληά Βουλιαγμένη» (1984, σελ. 90):
«Από την πρώτη ημέρα άρχισε τις βελτιώσεις και τους ευπρεπισμούς με επιμέλεια και ευσυνειδησία. Κατασκεύασε την αίθουσα, το γραφείο, τα αποδυτήρια, τους βοηθητικούς χώρους από πίσω και την μπροστινή τσιμεντόστρωτη μεγάλη βεράντα – αυλή. Αυτός επίσης συνεχώς ευπρεπίζοντας έκανε και τη σκάλα καθόδου και την αμαξιτή προσπέλαση στην εγκατάσταση από την άλλη πλευρά».
Ο συγγραφέας έπειτα σχολιάζει το γεγονός ότι το μέρος άλλαξε μορφή:
«Θα προτιμούσα βέβαια το λιμανάκι να είχε μείνει στη φυσική του κατάσταση όπως το ξέραμε και το χαιρόμαστε, αλλά κανείς δεν γυρίζει πίσω ούτε συναισθηματικαί καταστάσεις μπορούν να επικρατούν μιας αξιόλογης εξελίξεως και πρέπει να ομολογήσω ότι ό,τι έκανε ο Τάσος γενικά μεταμόρφωσαν την περιοχή αυτού του μικρού λιμανιού, ασφαλώς προς το καλύτερο και πολιτισμένο».
Τις δεξιότητες του Τάσου στο θαλάσσιο σκι και τη μεταδοτικότητά του ως δασκάλου αξιοποίησαν άλλωστε οι πιο ονομαστοί Έλληνες. Ο αδερφός του Τάσου, Παναγιώτης Καραγεώργος, θυμάται ότι το ελικόπτερο του Σταύρου Νιάρχου ερχόταν στη Βουλιαγμένη να τον παραλάβει, τον πήγαινε στη Σπετσοπούλα, το ιδιωτικό νησί του μεγιστάνα, για να παραδώσει μαθήματα στην οικογένεια και επέστρεφε το βράδυ πάλι πίσω από αέρος.
Στο βιβλίο του Αθανάσιου Διακάκη για τον ΝΟΒ «Η ιστορία ενός αθλητικού ομίλου» (1981, σελ. 174) αναφέρεται και μια αθλητική συμμετοχή του Τάσου Καραγεώργου το 1964 ως αθλητή του ΝΟΒ, όταν τελέσθηκαν οι «τετραεθνείς αγώνες Βουλιαγμένης» στο σκι με τη συμμετοχή των καλύτερων αθλητών από Ελλάδα, Αυστρία, Γαλλία και Ιταλία. Ο Τάσος αγωνίστηκε στο άλμα ανδρών φτάνοντας τα 20,45 μέτρα και καταλαμβάνοντας την έκτη θέση. Στους ίδιους αγώνες έλαβε μέρος και η Μαριάννα Λάτση στο σλάλομ, παίρνοντας χρυσό μετάλλιο στην κατηγορία των νεανίδων.
Ο Γρηγόρης Κασιδόκωστας ξεκίνησε ως βοηθός του Τάσου στη σχολή του σκι, πριν ανεξαρτητοποιηθεί και τραβήξει το δικό του δρόμο στο άθλημα στη σχολή του Αστέρα.
Ο Τάσος Καραγεώργος άφησε δύο κόρες, τις οποίες μεγάλωσε στη Βουλιαγμένη, και μια αύρα γοητείας και γραφικότητας που πάντα θα διακρίνεται στο λιμανάκι του.
Αναδημοσίευση από την εφημερίδα Δημοσιογράφος, φύλλο #41, Φεβρουάριος 2022
