Τα εξωφρενικά και αδιανόητα του φορολογικού συστήματος αποτυπώνονται σε μεγάλο βαθμό στις αντικειμενικές αξίες των ακινήτων όπου συχνά ξεπερνούν το 100% των πραγματικών τιμών, ιδιαίτερα στις περιπτώσεις οικοπέδων.
Το φαινόμενο αυτό είναι ακόμη πιο έντονο στις λεγόμενες «ακριβές» περιοχές, όπου πλέον οι τιμές πώλησης τόσο των οικοπέδων όσο και των κτισμάτων έχουν κατακρημνιστεί, αλλά το υπουργείο Οικονομικών επιμένει να φορολογεί τα εν λόγω ακίνητα σαν να βρίσκεται η αγορά ακινήτων και οι τιμές στο ζενίθ, δηλαδή πριν από περίπου 10 χρόνια.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της περιοχής του Παλαιού Ψυχικού, όπου με υπουργική απόφαση η τιμή ζώνης για τον υπολογισμό του Φόρου Ακίνητης Περιουσίας ανέρχεται σε 8.000 ευρώ το τετραγωνικό. Παράγοντες της κτηματαγοράς δηλώνουν ότι σε αυτή την τιμή έχει να γίνει συναλλαγή στην εν λόγω περιοχή εδώ και μια επταετία.
Οι ιδιοκτήτες τους παραλαμβάνουν εκκαθαριστικά Φόρου Ακίνητης Περιουσίας που αδυνατούν να πληρώσουν ενώ επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην αγορά ακινήτων και πραγματοποιούν συναλλαγές – μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού – στις πραγματικές τιμές της αγοράς τρίβουν τα μάτια τους όταν διαπιστώνουν ότι ενώ στο ταμείο τους θα «βάλουν» π.χ. 100.000 ευρώ, στο συμβόλαιο πρέπει να αναγράψουν την αντικειμενική αξία του ακινήτου, που είναι π.χ. 200.000 ευρώ. Μάλιστα επ’ αυτής της αξίας θα φορολογηθούν τόσο για το εισόδημα όσο και για τη μεταβίβαση.
Του Ντίνου Σιωμόπουλου
Πηγή: Το Βήμα
