Μοιραστείτε το
Για την πανδημία, τους ανεμβολίαστους πολίτες αλλά και το πάγιο αίτημα της ανατολικής Αττικής να αποκτήσει ένα Γενικό Νοσοκομείο που θα κάνει το Ασκληπιείο Βούλας να “ανασάνει” μίλησε ο βουλευτής της ΝΔ στην Ανατολική Αττική και πρόεδρος της Διαρκούς Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής, Βασίλης Οικονόμου στη Μάρθα Λεκκάκου και το afteroffice.gr.
Ο βουλευτής αναλύει τις πιθανές πηγές χρηματοδότησης για το μεγάλο αυτό έργο και συγκεκριμενοποιεί τη χωροθέτησή του, έχοντας ήδη προχωρήσει σε διερευνητικές επαφές για τον μεγάλο αυτό σκοπό.
Αναλυτικά η συνέντευξη του Βασίλη Οικονόμου:
Η Ανατολική Αττική, όπου εκλέγεσθε είναι μία από τις περιοχές της χώρας με τα χαμηλότερα ποσοστά εμβολιασμού των κατοίκων. Απευθυνόμενος στους συμπολίτες σας, στις καθημερινές σας επαφές τι τους λέτε;
Κοιτάξτε, η Ανατολική Αττική είναι ένα κοινωνικό παζλ που δεν διαθέτει ομοιογένεια στα χαρακτηριστικά του πληθυσμού της και αυτό δίνει το περίγραμμα της ιδιαίτερης προσέγγισης που πρέπει να υπάρχει από την Πολιτεία. Διότι αλλιώς πρέπει να μιλήσεις στον ποντιακό πληθυσμό του Μενιδίου, όπου πολύς κόσμος ακολουθεί το Παλαιό Ημερολόγιο, όπως συμβαίνει κατά ένα ποσοστό και στα Μεσόγεια, αλλιώς στους Ρομά, αλλιώς στους υπόλοιπους κατοίκους της περιοχής.
Προσωπικά είμαι οπαδός του εμβολιασμού και συνολικά των επιτευγμάτων της της επιστήμης, τα οποία και πρέπει να αξιοποιεί ένα Κράτος, μια οργανωμένη Πολιτεία. Και για εμένα ο καθημερινός μου λόγος προς τους κατοίκους της Ανατολικής Αττικής είναι ο εξής: Πρέπει όλοι μας να προσεγγίσουμε το πρόβλημα της πανδημίας με επιστημονικό τρόπο και όχι με πεποιθήσεις και δοξασίες. Το πεδίο της πανδημίας δεν πρέπει να γίνεται έδαφος όπου κάποιοι θα αντιπαρατεθούν με την εξουσία ή «θα βγάλουν» τις απόψεις τους. Η πανδημία είναι καθαρά επιστημονικό θέμα όσον αφορά την νόσο και κοινωνικό όσον αφορά τις συνέπειες της.
Τη στάση τόσο της Αντιπολίτευσης όσο και της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, όσον αφορά στην πανδημία πώς την κρίνετε;
Είναι μια στάση που έχει στοιχεία αντιφατικότητας, πολλές φορές υποκρισίας και νομίζω ότι δεν δίνεται η πεποίθηση σε όλον τον πληθυσμό ότι πρέπει να ακολουθήσουμε μια συγκεκριμένη πορεία. Δυστυχώς και σε αυτή τη συγκυρία η Αντιπολίτευση και δη η Αξιωματική, προσπαθεί να αλιεύσει ψήφους μέσα από την πορεία της πανδημίας.
Ωστόσο, πρέπει να παραδεχτούμε ότι η πανδημία είναι μια δύσκολη υπόθεση, ειδικά με το σύστημα υγείας της χώρας μας που είναι από μέτριο έως κακό, όπου η πρωτοβάθμια υγεία κινείται σε πολύ χαμηλά επίπεδα και υφίσταται πρόβλημα ποιότητας και αποτελεσματικότητας παρά την πληθώρα των νοσοκομείων στην Αθήνα. Αυτά είναι προβλήματα υπαρκτά, διαχρονικά και είναι προβλήματα διακομματικής ευθύνης… Η Αξιωματική Αντιπολίτευση αυτό ακριβώς προσπαθεί να εκμεταλλευτεί και ξεχνάει ότι είχε την ευθύνη μέχρι πριν από 2μιση χρόνια όπου οι εντατικές ήταν είδος προς …αναζήτηση. Διότι ψάχναμε να βρούμε την εντατική και δεν την βρίσκαμε. Οι ΜΕΘ επί ΣΥΡΙΖΑ δεν ικανοποιούσαν καν τις τρέχουσες ανάγκες, τροχαίων, εγκεφαλικών, καρδιακών επεισοδίων!
Τώρα βέβαια, το βάρος της πανδημίας μάς ώθησε να κάνουμε γρήγορα βήματα και να πάμε από 557 εντατικές στις 1210 αλλά έχουμε από την άλλη και μία Αντιπολίτευση που όποια κίνηση και να κάνει η Κυβέρνηση, λέει το αντίθετο!
Προτάσσετε πολύ συχνά και πολύ έντονα την ανάγκη για δημιουργία στην Ανατολική Αττική ενός Γενικού Νοσοκομείου και μάλιστα στα Μεσόγεια. Είναι θέμα που ακούμε πολλά χρόνια, γιατί πιστεύετε ότι τώρα αυτό που αφέθηκε στον χρόνο μπορεί «να πάρει σάρκα και οστά»;
Το αίτημα για Γενικό Νοσοκομείο στην Ανατολική Αττική είναι όντως ένα αίτημα 20 – 30 χρόνων. Η Δυτική Αττική, για παράδειγμα, απέκτησε και το Θριάσιο και το Αττικό Νοσοκομείο που είναι και τα δύο πολύ καλά νοσοκομεία. Τα Μεσόγεια ωστόσο με 500.000 πληθυσμό δεν έχουν πρόσβαση σε δευτεροβάθμια μονάδα υγείας, όπως είναι ένα Νοσοκομείο. Έχουμε μεν αρκετά Κέντρα Υγείας, καλά έως μέτρια, αλλά δεν έχουμε Νοσοκομείο.
Το επαναφέρω ως αίτημα διότι και τα 2 χρόνια της πανδημίας και τα 10 χρόνια των Μνημονίων, ουσιαστικά, εξαφανίστηκε αυτό το αίτημα από την ατζέντα. Και το επαναφέρω πρώτον διότι ο Πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης είχε δεχθεί προεκλογικά την αναγκαιότητα αυτού του νοσοκομείου και κατά δεύτερον αποτελεί ένα ζήτημα στο οποίο μπορούμε να συμφωνήσουμε όλοι, κόμματα, Δήμοι και πολίτες.
Που θεωρείται ότι είναι ο κατάλληλος χώρος για να χωροθετηθεί και να κατασκευαστεί ένα τέτοιο νοσοκομείο στα Μεσόγεια;
Πέριξ του Αερολιμένα Αθηνών «Ελευθέριος Βενιζέλος», έτσι ώστε να καλύπτει τον πληθυσμό των Μεσογείων, να εξυπηρετεί τις αεροδιακομιδές ενώ συγχρόνως θα γίνει ο κόμβος διασύνδεσης των δύο λιμένων, της Ραφήνας και του Λαυρίου, για τους οποίους άλλωστε είναι έτοιμος ο σχεδιασμός από την Κυβέρνηση και σιδηροδρομικά και με επέκταση της Αττικής Οδού.
Στα Μεσόγεια μπορούμε να φτιάξουμε μια τέτοια υγειονομική μονάδα που να μη χρειάζεται ένας συμπολίτης μας με σοβαρό πρόβλημα υγείας από την Κερατέα, τον Σαρωνικό, το Λαύριο, να πρέπει να νοσηλευτεί στο κέντρο της Αθήνας, όπου υπάρχουν μεν πολλά νοσοκομεία, αλλά ατάκτως ειρημένα… Γι’ αυτόν τον άνθρωπο αυτή η απόσταση είναι ένα ταξίδι, που μπορεί να είναι οδυνηρό έως και μοιραίο για τη ζωή του. Και πρέπει να προσθέσω ότι το θέμα το έχω συζητήσει και με τον Υπουργό Υγείας, τον Κώστα Πλεύρη από τον οποίο εισπράττω θετικότητα και παραδοχή της αναγκαιότητας.
Χρήματα… όμως υπάρχουν για ένα τέτοιο Γενικό Νοσοκομείο; Οι πόροι από που θα βρεθούν;
Ένα Γενικό Νοσοκομείο Μεσογείων, με δυναμικότητα θεωρώ 300 κλινών, θα κόστιζε περί τα 80-100 εκατομμύρια ευρώ. Έχω ήδη έρθει σε επικοινωνία με τον Περιφερειάρχη Αττικής, τον Γιώργο Πατούλη, ο οποίος είναι πολύ θετικός και προτίθεται η Περιφέρεια να συνδράμει με ένα πολύ σημαντικό ποσό της τάξης των 40 εκατομμυρίων ευρώ. Θα ήταν φυσικά ευχής έργον να βρεθεί χορηγός και γιατί όχι συμμέτοχος δωρητής. Έτσι υπενθυμίζω φτιάχτηκε το νοσοκομείο Παπαγεωργίου στη Θεσσαλονίκη, που είναι ειδικού καθεστώτος όπως γνωρίζετε, με συγχρηματοδότηση κατά το ήμισυ από την οικογένεια Παπαγεωργίου και είναι ένα από τα καλύτερα νοσοκομεία στη χώρα. Γιατί να μην γίνει και στα Μεσόγεια αυτό; Βάζω ιδέες με το παράδειγμα του Νοσοκομείου Παπαγεωργίου και θέλω να σάς ενημερώσω ότι εκτός από το κάλεσμα που απευθύνω εγώ, ήδη διαμορφώνονται πυρήνες – ομάδες πολιτών για τον Νοσοκομείο, ένα κίνημα, ώστε μαζί με τους πολιτικούς, τους Δημάρχους και την Εκκλησία να μπούμε στην τελική ευθεία εύρεσης χρηματοδότησης, χωροθέτησης και κατασκευής του Νοσοκομείου!
Πηγή: afteroffice.gr