Μπορεί να ζούμε την περίοδο της εφήμερης εικόνας, των stories που μένουν δημοσιευμένα μόλις ένα 24ωρο για να χαθούν.
Μια παρέα από 18 εφήβους όμως, πεισμένη ότι οι εμπειρίες και τα βιώματα μπορούν να αποτελέσουν πρώτη ύλη για κάτι ανώτερο από ένα post στα social media, μετέφεραν ένα συλλογικό τους κατόρθωμα στη μεγάλη οθόνη, δημιουργώντας ένα ντοκιμαντέρ για την ανάβαση στην κορυφή του Ολύμπου.
Οι μαθητές του 2ου Λυκείου Βούλας, με την υποστήριξη του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων, κατάφεραν να γίνουν το πρώτο σχολείο στον κόσμο που κάνει αυτή την πολύ απαιτητική ανάβαση. Μια εμπειρία ζωής που χάρη στην παραγωγή του Πολιτιστικού και Περιβαλλοντικού Συλλόγου Τριλογία απαθανατίστηκε για να αποτελέσει ένα νεανικό ντοκιμαντέρ για τον Όλυμπο που κόβει την ανάσα και ταυτόχρονα συγκινεί.
“Το λυκόφως των θεών” όπως ονομάστηκε προβλήθηκε για πρώτη φορά στο 48ο Φεστιβάλ Ολύμπου τον Ιούλιο του 2019 και έκανε διαδικτυακά πρεμιέρα στις 2 Απριλίου 2020.
Πρόκειται για μια φυσιολατρική πανδαισία εικόνων, με τους νεαρούς πρωταγωνιστές να δίνουν σφρίγος και ζωντάνια στην οξύτητα των εικόνων. Μια ιστορία περιήγησης γίνεται αφήγηση ενός πολύ δυνατού βιώματος, με την ανεμελιά να μετατρέπεται σε αγωνία και την προσπάθεια να καταλήγει σε συγκίνηση για την τελική επιτυχία. Βλέποντας κορίτσια και αγόρια να βουτούν στα παγωμένα νερά στο φαράγγι του Ενιπέα, συνειδητοποιεί κανείς ότι ανάλογες εικόνες ενέπνευσαν τη φαντασία των λυρικών ποιητών της αρχαιότητας όταν περιέγραφαν τα παιχνίδια των νυμφών με τις θεότητες. Δεν θα μπορούσε να είναι τόσο πετυχημένο, αν δεν ήταν τόσο αληθινό.
Αφοσιωμένοι γονείς, θεσμικοί αρωγοί (ο Δήμος Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης) αλλά και μεγάλοι χορηγοί (όπως ο “Αιγέας” του Θανάση Μαρτίνου) έκαναν πραγματικότητα την απαιτητική αυτή παραγωγή. Οι εικόνες των Χρήστου Γιατράκου, Φώτη Τζανετάκου και Αντώνη Βρόικου δείχνουν μια κινηματογραφική αισθητική που ξεφεύγει από έναν απλό χειρισμό των μέσων τεχνολογίας που είχαν στα χέρια τους, ενώ το μοντάζ του Νίκου Αράπογλου αποδίδει όλη τη δραματική ένταση του πλάνου.
Η θέαση απαιτεί full screen ρύθμιση και συγκέντρωση στην αφήγηση και το χρώμα.
Πρόκειται για το δεύτερο ντοκιμαντέρ της μεγάλης αυτής νεανικής παρέας, μετά το ντοκιμαντέρ Εντροπία Μηδέν, που αφορούσε την περιήγηση στον Βοϊδομάτη, τα Ζαγοροχώρια και τη Δρακόλιμνη. Από το πρώτο εκείνο ντοκιμαντέρ, κρατήσαμε την καταληκτική φράση της αφηγήτριας:
Τι χρειάζεται τελικά κάποιος για να μπορέσει να αδράξει τη μαγεία της ορεινής Ελλάδας; Χρειάζεται μόνο να απελευθερώσει αυτή την αρχέγονη αγάπη για τη φύση που έχει μέσα του και αυτή θα τον ανταμείψει.
Τόσο απλό και τόσο απαιτητικό ταυτόχρονα.
