Τη σχέση μας με τη φύση αναπροσδιόρισε αναμφίβολα το lockdown λόγω της πανδημίας, ωθώντας πολλούς σε εξωτερικούς χώρους για σωματική άσκηση. Το κλείσιμο των κολυμβητηρίων μαζί με τον πολύ ήπιο φετινό χειμώνα που στην Αττική έφερε αίθριο καιρό και αυξημένες θερμοκρασίες μέχρι τα μέσα Ιανουαρίου, συντέλεσαν ώστε τους τελευταίους μήνες στη θάλασσα της Βουλιαγμένης να παρατηρείται κολυμβητική …κίνηση μεγαλύτερη από ποτέ.
Πλάι στους παραδοσιακούς χειμερινούς κολυμβητές, που διατηρούν πάντα το στέκι τους στην παραλία κάτω από τον «Λάμπρο», μια νέα γενιά εραστών της κολύμβησης ανοιχτής θάλασσας έκανε αισθητή την εμφάνισή της στα νερά, κρατώντας επαφή με το υγρό στοιχείο ακόμη και μετά τα Χριστούγεννα.
Εκτός από τις ατομικές περιπτώσεις, μια συλλογική πρωτοβουλία του Ναυτικού Ομίλου Βουλιαγμένης ξεχώρισε αυτούς τους μήνες. Τα μέλη του ΝΟΒ συγκρότησαν μια ομάδα κολύμβησης ανοιχτής θάλασσας, που με τη βοήθεια ενός προπονητή και το πνεύμα της παρέας, ξεκίνησαν διαδρομές στον γαλαζοπράσινο όρμο ξεκλειδώνοντας τα μυστικά μιας δραστηριότητας που χαρίζει σπάνια ευεξία.
«Με τρόμαζε η ιδέα να κολυμπήσω Δεκέμβριο μήνα, δεν μπορούσα καν να το φανταστώ», αναφέρει η Κατερίνα Μολφέτα, Διευθύντρια Διοικητικών Υπηρεσιών και Επικοινωνίας του ΝΟΒ, που εμπνεύστηκε τη δημιουργία της ομάδας κολύμβησης ανοιχτής θάλασσας του Ομίλου και συμμετέχει σε αυτήν από τον Ιούλιο, περιγράφοντας την εμπειρία της ως εξής:
«Η ευεξία που αισθάνεσαι αφού ξεπεράσεις το σοκ των πρώτων λεπτών, αυτή η επαφή με το κρύο νερό και το γεγονός ότι καταφέρνεις κάτι που δεν το περίμενες, είναι το καλύτερο δώρο που μπορεί κανείς να κάνει στον εαυτό του. Η επαφή με τη θάλασσα είναι αγχολυτική και ενεργειακή. Όλες οι αισθήσεις σου βρίσκονται σε διέγερση, με τη γεύση και τη μυρωδιά της αρμύρας, τον ήχο της κίνησης του νερού, τη θέα της αργής κίνησης της φύσης του βυθού, την άνωση. Η εμπειρία είναι μοναδική».
Η καραντίνα και τα μέτρα βέβαια ανέβαλαν επ’ αόριστον τις ομαδικές προπονήσεις και πλέον οι κολυμβητές πέφτουν σε δυάδες και τριάδες ή κατά μόνας.
Η απόφαση να δημιουργηθεί μια πιο οργανωμένη ομάδα αγκαλιάστηκε από τα μέλη συγκεντρώνοντας ένα εντυπωσιακό εύρος ηλικιών, από 16 ως άνω των 70. «Γεννήθηκε ως ιδέα από την ίδια την παράδοση του Ομίλου, ήταν άλλωστε το πρώτο άθλημα που καλλιέργησε συστηματικά ο ΝΟΒ από το 1939», όπως λέει η Κατερίνα Μολφέτα. Το ενδιαφέρον για την κολύμβηση στη Βουλιαγμένη φάνηκε ξεκάθαρα και από την τελευταία (τη 16η) διοργάνωση του Χειμερινού Διάπλου Βουλιαγμένης, τον Νοέμβριο του 2019, που συγκέντρωσε πάνω από 500 συμμετοχές σε μια γιορτή της θάλασσας χωρίς το ανταγωνιστικό στοιχείο – παρόλο που υπήρχε χρονόμετρο. «Ο Διάπλους είναι ένας θεσμός από τον Όμιλο που έχει αγαπηθεί πολύ από τον κόσμο. Φαίνεται όμως και μια ολοένα και αυξανόμενη τάση προς τη χειμερινή κολύμβηση, όπως πριν από 10-15 χρόνια ξεκίνησε το δρομικό κίνημα στην Ελλάδα. Αυτό τώρα έρχεται στα κολυμβητικά», εκτιμά η διευθύντρια του ΝΟΒ. Και αποκαλύπτει ότι στα σχέδια του Ομίλου για τη μετά τον κορονοϊό εποχή είναι η διοργάνωση και θερινού Διάπλου Βουλιαγμένης, εκτός από τη χειμερινή εκδήλωση.
Με σημαδούρα και στολή
«Στόχος της ομάδας είναι να είμαστε κοντά στη θάλασσα, που είναι υγεία, χαρά, ελευθερία και παρέα», σημειώνει παραστατικά περιγράφοντας την προσπάθεια του ΝΟΒ ο Γιώργος Βελλίδης. Μπορεί οι ηλικίες να διαφέρουν όμως το ενοποιητικό στοιχείο είναι άλλο: «Μοιραζόμαστε στιγμές και εμπειρίες και ο καθένας μετά θέτει τους δικούς του στόχους, να ξεπεράσει τα δικά του όρια».
Ο Γιώργος Βελλίδης ανήκει στους πιο έμπειρους, αφού κολυμπά αθλητικά στην ανοιχτή θάλασσα της Βουλιαγμένης τα τελευταία 4 χρόνια, αφιερώνοντας 3 φορές την εβδομάδα τουλάχιστον στην άσκηση αυτή. Τι γίνεται όμως όταν φυσάει νοτιάς που αναστατώνει σημαντικά τον όρμο της Βουλιαγμένης; «Τότε πάμε στο Μεγάλο Καβούρι, που με νοτιά είναι λάδι αν κολυμπάς κατά μήκος της ακτής», είναι η απάντηση του Γιώργου Βελλίδη. Κατά τον ίδιο, μια χειμερινή βουτιά με άσκηση για λίγα λεπτά με στόχο την ευεξία δεν απαιτεί κάποιο εξοπλισμό, μόνο την αδιάκοπη επαφή με το νερό από το καλοκαίρι στο χειμώνα:
«Αν κάποιος πάλι αποζητά περισσότερο χρόνο στο νερό με περισσότερη άσκηση, τότε τους χειμερινούς μήνες συνίσταται να φορά ειδική στολή κολύμβησης και σκουφάκι. Αλλά για κάθε εποχή θεωρώ απαραίτητη μια φουσκωτή σημαδούρα που πρέπει να φέρει ο κολυμβητής, ώστε να του παρέχει ασφάλεια αν συμβεί κάτι και χρειαστεί να πιαστεί από κάπου και βέβαια εξασφαλίζει την ορατότητα του κολυμβητή στα σκάφη».
Υποβρύχιες φωτογραφίες: Γιώργος Βελλίδης. Αναδημοσίευση από την εφημερίδα Δημοσιογράφος, φύλλο 28, Ιανουάριος 2021
