Μοιραστείτε το
Τυπικά κανείς δεν είναι υποψήφιος Δήμαρχος μέχρι την ανακήρυξή του από το Πρωτοδικείο, δεκαπέντε ημέρες πριν τις εκλογές.
Επί της ουσίας όμως, οι υποψηφιότητες εκτίθενται στο εκλογικό σώμα πολύ νωρίτερα, με δημόσιες δηλώσεις των ενδιαφερομένων που εγκαινιάζουν άτυπα την προεκλογική περίοδο.
Βέβαια, υπάρχουν δηλώσεις και “δηλώσεις” υποψηφίων. Διότι δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο η δήλωση υποψηφιότητας να είναι μια κίνηση τακτικής ενός δημοτικού παράγοντα που δεν θέλει στην πραγματικότητα να ηγηθεί μιας παράταξης, παρά προσδοκά να ανεβάσει τις μετοχές του στο προεκλογικό “χρηματιστήριο” πολιτικών αξιών.
Οι εκλογές του 2014 στον Δήμο Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης χαρακτηρίστηκαν από αυτή την τακτική, με την ανακοίνωση υποψηφιότητας από δύο “παρατάξεις” που ποτέ δεν κατήλθαν στις εκλογές, παρά ενσωματώθηκαν σε μία μεγαλύτερη, όπως ήταν εξαρχής ο σκοπός συγκρότησής τους.
Το προεκλογικό κλίμα στα 3Β, το οποίο ζέσταναν οι δηλώσεις του Γρηγόρη Κωνσταντέλλου ότι διεκδικεί νέα θητεία, χαρακτηρίζεται μέχρι στιγμής από ένα διαφορετικό φαινόμενο:
Πέφτουν στο παρασκήνιο ονόματα στο τραπέζι μιας μικρής ομάδας αντιπολιτευόμενων δημοτών, γίνονται μυστικές επαφές και μετά …αποσύρονται. Οι υποψήφιοι υποψήφιοι Δήμαρχοι “καίγονται” στην προθέρμανση.
Το παράδοξο είναι ότι κανείς μέχρι σήμερα, πλην της διοικούσας ομάδας, δεν ασχολείται να μορφοποιήσει ένα δημοτικό πρόγραμμα ή να μιλήσει και να αντιπαρατεθεί πολιτικά, αυτοδιοικητικά. Η αντιπολίτευση αναζητά αποκλειστικά ένα πρόσωπο, βρίσκεται στην αναμονή του “μεγάλου Άλλου” όπως θα έλεγε και ο Ζακ Λακάν.
Μόνο που η αναμονή του αντίπαλου δέους αρχίζει να εξελίσσεται σε αναμονή του …Γκοντό (που στο διάσημο θεατρικό του Σάμιουελ Μπέκετ τουλάχιστον, δεν ήρθε ποτέ…).
